ξυγκείμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksyŋ.kěː.me.nos/ → /ksyɲˈɟi.me.nos/ → /ksiɲˈɟi.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.kěː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋˈki.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲˈɟi.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲˈɟi.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲˈɟi.me.nos/

Participle

ξυγκείμενος • (xunkeímenos) m (feminine ξυγκειμένη, neuter ξυγκείμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ξύγκειμαι (xúnkeimai)

Declension

First and second declension of ξυγκείμενος; ξυγκειμένη; ξυγκείμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ξυγκείμενος xunkeímenos	ξυγκειμένη xunkeiménē	ξυγκείμενον xunkeímenon		ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκειμένᾱ xunkeiménā	ξυγκειμένω xunkeiménō		ξυγκείμενοι xunkeímenoi	ξυγκείμεναι xunkeímenai	ξυγκείμενᾰ xunkeímena
Genitive		ξυγκειμένου xunkeiménou	ξυγκειμένης xunkeiménēs	ξυγκειμένου xunkeiménou		ξυγκειμένοιν xunkeiménoin	ξυγκειμέναιν xunkeiménain	ξυγκειμένοιν xunkeiménoin		ξυγκειμένων xunkeiménōn	ξυγκειμένων xunkeiménōn	ξυγκειμένων xunkeiménōn
Dative		ξυγκειμένῳ xunkeiménōi	ξυγκειμένῃ xunkeiménēi	ξυγκειμένῳ xunkeiménōi		ξυγκειμένοιν xunkeiménoin	ξυγκειμέναιν xunkeiménain	ξυγκειμένοιν xunkeiménoin		ξυγκειμένοις xunkeiménois	ξυγκειμέναις xunkeiménais	ξυγκειμένοις xunkeiménois
Accusative		ξυγκείμενον xunkeímenon	ξυγκειμένην xunkeiménēn	ξυγκείμενον xunkeímenon		ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκειμένᾱ xunkeiménā	ξυγκειμένω xunkeiménō		ξυγκειμένους xunkeiménous	ξυγκειμένᾱς xunkeiménās	ξυγκείμενᾰ xunkeímena
Vocative		ξυγκείμενε xunkeímene	ξυγκειμένη xunkeiménē	ξυγκείμενον xunkeímenon		ξυγκειμένω xunkeiménō	ξυγκειμένᾱ xunkeiménā	ξυγκειμένω xunkeiménō		ξυγκείμενοι xunkeímenoi	ξυγκείμεναι xunkeímenai	ξυγκείμενᾰ xunkeímena
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.