ξυγκειμένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksyŋ.keː.mé.nɛːn/ → /ksyɲ.ɟiˈme.nin/ → /ksiɲ.ɟiˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.keː.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋ.kiˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟiˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟiˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲ.ɟiˈme.nin/

Participle

ξυγκειμένην • (xunkeiménēn)

1. feminine accusative singular of ξυγκείμενος (xunkeímenos)