ξυγκινδυνεύω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksyŋ.kin.dyː.něu̯.ɔː/ → /ksyɲ.ɟin.dyˈne.βo/ → /ksiɲ.ɟin.diˈne.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.kin.dyː.něu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋ.kin.dyˈne.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟin.dyˈne.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟin.dyˈne.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲ.ɟin.diˈne.vo/

Verb

ξυγκινδῡνεύω • (xunkindūneúō)

1. Old Attic form of συγκινδῡνεύω (sunkindūneúō)

Conjugation

   Present: ξυγκινδῡνεύω, ξυγκινδῡνεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυγκινδῡνεύω	ξυγκινδῡνεύεις	ξυγκινδῡνεύει	ξυγκινδῡνεύετον	ξυγκινδῡνεύετον	ξυγκινδῡνεύομεν	ξυγκινδῡνεύετε	ξυγκινδῡνεύουσῐ(ν)
	subjunctive	ξυγκινδῡνεύω	ξυγκινδῡνεύῃς	ξυγκινδῡνεύῃ	ξυγκινδῡνεύητον	ξυγκινδῡνεύητον	ξυγκινδῡνεύωμεν	ξυγκινδῡνεύητε	ξυγκινδῡνεύωσῐ(ν)
	optative	ξυγκινδῡνεύοιμῐ	ξυγκινδῡνεύοις	ξυγκινδῡνεύοι	ξυγκινδῡνεύοιτον	ξυγκινδῡνευοίτην	ξυγκινδῡνεύοιμεν	ξυγκινδῡνεύοιτε	ξυγκινδῡνεύοιεν
	imperative		ξυγκινδῡ́νευε	ξυγκινδῡνευέτω	ξυγκινδῡνεύετον	ξυγκινδῡνευέτων		ξυγκινδῡνεύετε	ξυγκινδῡνευόντων
middle/ passive	indicative	ξυγκινδῡνεύομαι	ξυγκινδῡνεύῃ, ξυγκινδῡνεύει	ξυγκινδῡνεύεται	ξυγκινδῡνεύεσθον	ξυγκινδῡνεύεσθον	ξυγκινδῡνευόμεθᾰ	ξυγκινδῡνεύεσθε	ξυγκινδῡνεύονται
	subjunctive	ξυγκινδῡνεύωμαι	ξυγκινδῡνεύῃ	ξυγκινδῡνεύηται	ξυγκινδῡνεύησθον	ξυγκινδῡνεύησθον	ξυγκινδῡνευώμεθᾰ	ξυγκινδῡνεύησθε	ξυγκινδῡνεύωνται
	optative	ξυγκινδῡνευοίμην	ξυγκινδῡνεύοιο	ξυγκινδῡνεύοιτο	ξυγκινδῡνεύοισθον	ξυγκινδῡνευοίσθην	ξυγκινδῡνευοίμεθᾰ	ξυγκινδῡνεύοισθε	ξυγκινδῡνεύοιντο
	imperative		ξυγκινδῡνεύου	ξυγκινδῡνευέσθω	ξυγκινδῡνεύεσθον	ξυγκινδῡνευέσθων		ξυγκινδῡνεύεσθε	ξυγκινδῡνευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξυγκινδῡνεύειν				ξυγκινδῡνεύεσθαι
participle	m	ξυγκινδῡνεύων				ξυγκινδῡνευόμενος
	f	ξυγκινδῡνεύουσᾰ				ξυγκινδῡνευομένη
	n	ξυγκινδῡνεῦον				ξυγκινδῡνευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ξυνεκινδῡ́νευον, ξυνεκινδῡνευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνεκινδῡ́νευον	ξυνεκινδῡ́νευες	ξυνεκινδῡ́νευε(ν)	ξυνεκινδῡνεύετον	ξυνεκινδῡνευέτην	ξυνεκινδῡνεύομεν	ξυνεκινδῡνεύετε	ξυνεκινδῡ́νευον
middle/ passive	indicative	ξυνεκινδῡνευόμην	ξυνεκινδῡνεύου	ξυνεκινδῡνεύετο	ξυνεκινδῡνεύεσθον	ξυνεκινδῡνευέσθην	ξυνεκινδῡνευόμεθᾰ	ξυνεκινδῡνεύεσθε	ξυνεκινδῡνεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ξυγκινδῡνεύσω, ξυγκινδῡνεύσομαι, ξυγκινδῡνευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυγκινδῡνεύσω	ξυγκινδῡνεύσεις	ξυγκινδῡνεύσει	ξυγκινδῡνεύσετον	ξυγκινδῡνεύσετον	ξυγκινδῡνεύσομεν	ξυγκινδῡνεύσετε	ξυγκινδῡνεύσουσῐ(ν)
	optative	ξυγκινδῡνεύσοιμῐ	ξυγκινδῡνεύσοις	ξυγκινδῡνεύσοι	ξυγκινδῡνεύσοιτον	ξυγκινδῡνευσοίτην	ξυγκινδῡνεύσοιμεν	ξυγκινδῡνεύσοιτε	ξυγκινδῡνεύσοιεν
middle	indicative	ξυγκινδῡνεύσομαι	ξυγκινδῡνεύσῃ, ξυγκινδῡνεύσει	ξυγκινδῡνεύσεται	ξυγκινδῡνεύσεσθον	ξυγκινδῡνεύσεσθον	ξυγκινδῡνευσόμεθᾰ	ξυγκινδῡνεύσεσθε	ξυγκινδῡνεύσονται
	optative	ξυγκινδῡνευσοίμην	ξυγκινδῡνεύσοιο	ξυγκινδῡνεύσοιτο	ξυγκινδῡνεύσοισθον	ξυγκινδῡνευσοίσθην	ξυγκινδῡνευσοίμεθᾰ	ξυγκινδῡνεύσοισθε	ξυγκινδῡνεύσοιντο
passive	indicative	ξυγκινδῡνευθήσομαι	ξυγκινδῡνευθήσῃ	ξυγκινδῡνευθήσεται	ξυγκινδῡνευθήσεσθον	ξυγκινδῡνευθήσεσθον	ξυγκινδῡνευθησόμεθᾰ	ξυγκινδῡνευθήσεσθε	ξυγκινδῡνευθήσονται
	optative	ξυγκινδῡνευθησοίμην	ξυγκινδῡνευθήσοιο	ξυγκινδῡνευθήσοιτο	ξυγκινδῡνευθήσοισθον	ξυγκινδῡνευθησοίσθην	ξυγκινδῡνευθησοίμεθᾰ	ξυγκινδῡνευθήσοισθε	ξυγκινδῡνευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ξυγκινδῡνεύσειν			ξυγκινδῡνεύσεσθαι		ξυγκινδῡνευθήσεσθαι
participle	m	ξυγκινδῡνεύσων			ξυγκινδῡνευσόμενος		ξυγκινδῡνευθησόμενος
	f	ξυγκινδῡνεύσουσᾰ			ξυγκινδῡνευσομένη		ξυγκινδῡνευθησομένη
	n	ξυγκινδῡνεῦσον			ξυγκινδῡνευσόμενον		ξυγκινδῡνευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ξυνεκινδῡ́νευσᾰ, ξυνεκινδῡνεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνεκινδῡ́νευσᾰ	ξυνεκινδῡ́νευσᾰς	ξυνεκινδῡ́νευσε(ν)	ξυνεκινδῡνεύσᾰτον	ξυνεκινδῡνευσᾰ́την	ξυνεκινδῡνεύσᾰμεν	ξυνεκινδῡνεύσᾰτε	ξυνεκινδῡ́νευσᾰν
	subjunctive	ξυγκινδῡνεύσω	ξυγκινδῡνεύσῃς	ξυγκινδῡνεύσῃ	ξυγκινδῡνεύσητον	ξυγκινδῡνεύσητον	ξυγκινδῡνεύσωμεν	ξυγκινδῡνεύσητε	ξυγκινδῡνεύσωσῐ(ν)
	optative	ξυγκινδῡνεύσαιμῐ	ξυγκινδῡνεύσειᾰς, ξυγκινδῡνεύσαις	ξυγκινδῡνεύσειε(ν), ξυγκινδῡνεύσαι	ξυγκινδῡνεύσαιτον	ξυγκινδῡνευσαίτην	ξυγκινδῡνεύσαιμεν	ξυγκινδῡνεύσαιτε	ξυγκινδῡνεύσειᾰν, ξυγκινδῡνεύσαιεν
	imperative		ξυγκινδῡ́νευσον	ξυγκινδῡνευσᾰ́τω	ξυγκινδῡνεύσᾰτον	ξυγκινδῡνευσᾰ́των		ξυγκινδῡνεύσᾰτε	ξυγκινδῡνευσᾰ́ντων
passive	indicative	ξυνεκινδῡνεύθην	ξυνεκινδῡνεύθης	ξυνεκινδῡνεύθη	ξυνεκινδῡνεύθητον	ξυνεκινδῡνευθήτην	ξυνεκινδῡνεύθημεν	ξυνεκινδῡνεύθητε	ξυνεκινδῡνεύθησᾰν
	subjunctive	ξυγκινδῡνευθῶ	ξυγκινδῡνευθῇς	ξυγκινδῡνευθῇ	ξυγκινδῡνευθῆτον	ξυγκινδῡνευθῆτον	ξυγκινδῡνευθῶμεν	ξυγκινδῡνευθῆτε	ξυγκινδῡνευθῶσῐ(ν)
	optative	ξυγκινδῡνευθείην	ξυγκινδῡνευθείης	ξυγκινδῡνευθείη	ξυγκινδῡνευθεῖτον, ξυγκινδῡνευθείητον	ξυγκινδῡνευθείτην, ξυγκινδῡνευθειήτην	ξυγκινδῡνευθεῖμεν, ξυγκινδῡνευθείημεν	ξυγκινδῡνευθεῖτε, ξυγκινδῡνευθείητε	ξυγκινδῡνευθεῖεν, ξυγκινδῡνευθείησᾰν
	imperative		ξυγκινδῡνεύθητῐ	ξυγκινδῡνευθήτω	ξυγκινδῡνεύθητον	ξυγκινδῡνευθήτων		ξυγκινδῡνεύθητε	ξυγκινδῡνευθέντων
		active					passive
infinitive		ξυγκινδῡνεῦσαι					ξυγκινδῡνευθῆναι
participle	m	ξυγκινδῡνεύσᾱς					ξυγκινδῡνευθείς
	f	ξυγκινδῡνεύσᾱσᾰ					ξυγκινδῡνευθεῖσᾰ
	n	ξυγκινδῡνεῦσᾰν					ξυγκινδῡνευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ξυγκεκινδῡ́νευκᾰ, ξυγκεκινδῡ́νευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυγκεκινδῡ́νευκᾰ	ξυγκεκινδῡ́νευκᾰς	ξυγκεκινδῡ́νευκε(ν)	ξυγκεκινδῡνεύκᾰτον	ξυγκεκινδῡνεύκᾰτον	ξυγκεκινδῡνεύκᾰμεν	ξυγκεκινδῡνεύκᾰτε	ξυγκεκινδῡνεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ξυγκεκινδῡνεύκω	ξυγκεκινδῡνεύκῃς	ξυγκεκινδῡνεύκῃ	ξυγκεκινδῡνεύκητον	ξυγκεκινδῡνεύκητον	ξυγκεκινδῡνεύκωμεν	ξυγκεκινδῡνεύκητε	ξυγκεκινδῡνεύκωσῐ(ν)
	optative	ξυγκεκινδῡνεύκοιμῐ, ξυγκεκινδῡνευκοίην	ξυγκεκινδῡνεύκοις, ξυγκεκινδῡνευκοίης	ξυγκεκινδῡνεύκοι, ξυγκεκινδῡνευκοίη	ξυγκεκινδῡνεύκοιτον	ξυγκεκινδῡνευκοίτην	ξυγκεκινδῡνεύκοιμεν	ξυγκεκινδῡνεύκοιτε	ξυγκεκινδῡνεύκοιεν
	imperative		ξυγκεκινδῡ́νευκε	ξυγκεκινδῡνευκέτω	ξυγκεκινδῡνεύκετον	ξυγκεκινδῡνευκέτων		ξυγκεκινδῡνεύκετε	ξυγκεκινδῡνευκόντων
middle/ passive	indicative	ξυγκεκινδῡ́νευμαι	ξυγκεκινδῡ́νευσαι	ξυγκεκινδῡ́νευται	ξυγκεκινδῡ́νευσθον	ξυγκεκινδῡ́νευσθον	ξυγκεκινδῡνεύμεθᾰ	ξυγκεκινδῡ́νευσθε	ξυγκεκινδῡ́νευνται
	subjunctive	ξυγκεκινδῡνευμένος ὦ	ξυγκεκινδῡνευμένος ᾖς	ξυγκεκινδῡνευμένος ᾖ	ξυγκεκινδῡνευμένω ἦτον	ξυγκεκινδῡνευμένω ἦτον	ξυγκεκινδῡνευμένοι ὦμεν	ξυγκεκινδῡνευμένοι ἦτε	ξυγκεκινδῡνευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ξυγκεκινδῡνευμένος εἴην	ξυγκεκινδῡνευμένος εἴης	ξυγκεκινδῡνευμένος εἴη	ξυγκεκινδῡνευμένω εἴητον/εἶτον	ξυγκεκινδῡνευμένω εἰήτην/εἴτην	ξυγκεκινδῡνευμένοι εἴημεν/εἶμεν	ξυγκεκινδῡνευμένοι εἴητε/εἶτε	ξυγκεκινδῡνευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ξυγκεκινδῡ́νευσο	ξυγκεκινδῡνεύσθω	ξυγκεκινδῡ́νευσθον	ξυγκεκινδῡνεύσθων		ξυγκεκινδῡ́νευσθε	ξυγκεκινδῡνεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξυγκεκινδῡνευκέναι				ξυγκεκινδῡνεῦσθαι
participle	m	ξυγκεκινδῡνευκώς				ξυγκεκινδῡνευμένος
	f	ξυγκεκινδῡνευκυῖᾰ				ξυγκεκινδῡνευμένη
	n	ξυγκεκινδῡνευκός				ξυγκεκινδῡνευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.