ξυμβουλεύω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksym.buː.lěu̯.ɔː/ → /ksym.buˈle.βo/ → /ksim.buˈle.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksym.buː.lěu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksym.buˈle.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksym.buˈle.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksym.buˈle.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksim.buˈle.vo/

Verb

ξυμβουλεύω • (xumbouleúō)

1. Old Attic form of συμβουλεύω (sumbouleúō)

Conjugation

   Present: ξυμβουλεύω, ξυμβουλεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυμβουλεύω	ξυμβουλεύεις	ξυμβουλεύει	ξυμβουλεύετον	ξυμβουλεύετον	ξυμβουλεύομεν	ξυμβουλεύετε	ξυμβουλεύουσῐ(ν)
	subjunctive	ξυμβουλεύω	ξυμβουλεύῃς	ξυμβουλεύῃ	ξυμβουλεύητον	ξυμβουλεύητον	ξυμβουλεύωμεν	ξυμβουλεύητε	ξυμβουλεύωσῐ(ν)
	optative	ξυμβουλεύοιμῐ	ξυμβουλεύοις	ξυμβουλεύοι	ξυμβουλεύοιτον	ξυμβουλευοίτην	ξυμβουλεύοιμεν	ξυμβουλεύοιτε	ξυμβουλεύοιεν
	imperative		ξυμβούλευε	ξυμβουλευέτω	ξυμβουλεύετον	ξυμβουλευέτων		ξυμβουλεύετε	ξυμβουλευόντων
middle/ passive	indicative	ξυμβουλεύομαι	ξυμβουλεύῃ, ξυμβουλεύει	ξυμβουλεύεται	ξυμβουλεύεσθον	ξυμβουλεύεσθον	ξυμβουλευόμεθᾰ	ξυμβουλεύεσθε	ξυμβουλεύονται
	subjunctive	ξυμβουλεύωμαι	ξυμβουλεύῃ	ξυμβουλεύηται	ξυμβουλεύησθον	ξυμβουλεύησθον	ξυμβουλευώμεθᾰ	ξυμβουλεύησθε	ξυμβουλεύωνται
	optative	ξυμβουλευοίμην	ξυμβουλεύοιο	ξυμβουλεύοιτο	ξυμβουλεύοισθον	ξυμβουλευοίσθην	ξυμβουλευοίμεθᾰ	ξυμβουλεύοισθε	ξυμβουλεύοιντο
	imperative		ξυμβουλεύου	ξυμβουλευέσθω	ξυμβουλεύεσθον	ξυμβουλευέσθων		ξυμβουλεύεσθε	ξυμβουλευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξυμβουλεύειν				ξυμβουλεύεσθαι
participle	m	ξυμβουλεύων				ξυμβουλευόμενος
	f	ξυμβουλεύουσᾰ				ξυμβουλευομένη
	n	ξυμβουλεῦον				ξυμβουλευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ξυνεβούλευον, ξυνεβουλευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνεβούλευον	ξυνεβούλευες	ξυνεβούλευε(ν)	ξυνεβουλεύετον	ξυνεβουλευέτην	ξυνεβουλεύομεν	ξυνεβουλεύετε	ξυνεβούλευον
middle/ passive	indicative	ξυνεβουλευόμην	ξυνεβουλεύου	ξυνεβουλεύετο	ξυνεβουλεύεσθον	ξυνεβουλευέσθην	ξυνεβουλευόμεθᾰ	ξυνεβουλεύεσθε	ξυνεβουλεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ξυμβουλεύσω, ξυμβουλεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυμβουλεύσω	ξυμβουλεύσεις	ξυμβουλεύσει	ξυμβουλεύσετον	ξυμβουλεύσετον	ξυμβουλεύσομεν	ξυμβουλεύσετε	ξυμβουλεύσουσῐ(ν)
	optative	ξυμβουλεύσοιμῐ	ξυμβουλεύσοις	ξυμβουλεύσοι	ξυμβουλεύσοιτον	ξυμβουλευσοίτην	ξυμβουλεύσοιμεν	ξυμβουλεύσοιτε	ξυμβουλεύσοιεν
middle	indicative	ξυμβουλεύσομαι	ξυμβουλεύσῃ, ξυμβουλεύσει	ξυμβουλεύσεται	ξυμβουλεύσεσθον	ξυμβουλεύσεσθον	ξυμβουλευσόμεθᾰ	ξυμβουλεύσεσθε	ξυμβουλεύσονται
	optative	ξυμβουλευσοίμην	ξυμβουλεύσοιο	ξυμβουλεύσοιτο	ξυμβουλεύσοισθον	ξυμβουλευσοίσθην	ξυμβουλευσοίμεθᾰ	ξυμβουλεύσοισθε	ξυμβουλεύσοιντο
		active			middle
infinitive		ξυμβουλεύσειν			ξυμβουλεύσεσθαι
participle	m	ξυμβουλεύσων			ξυμβουλευσόμενος
	f	ξυμβουλεύσουσᾰ			ξυμβουλευσομένη
	n	ξυμβουλεῦσον			ξυμβουλευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ξυνεβούλευσᾰ, ξυνεβουλευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνεβούλευσᾰ	ξυνεβούλευσᾰς	ξυνεβούλευσε(ν)	ξυνεβουλεύσᾰτον	ξυνεβουλευσᾰ́την	ξυνεβουλεύσᾰμεν	ξυνεβουλεύσᾰτε	ξυνεβούλευσᾰν
	subjunctive	ξυμβουλεύσω	ξυμβουλεύσῃς	ξυμβουλεύσῃ	ξυμβουλεύσητον	ξυμβουλεύσητον	ξυμβουλεύσωμεν	ξυμβουλεύσητε	ξυμβουλεύσωσῐ(ν)
	optative	ξυμβουλεύσαιμῐ	ξυμβουλεύσειᾰς, ξυμβουλεύσαις	ξυμβουλεύσειε(ν), ξυμβουλεύσαι	ξυμβουλεύσαιτον	ξυμβουλευσαίτην	ξυμβουλεύσαιμεν	ξυμβουλεύσαιτε	ξυμβουλεύσειᾰν, ξυμβουλεύσαιεν
	imperative		ξυμβούλευσον	ξυμβουλευσᾰ́τω	ξυμβουλεύσᾰτον	ξυμβουλευσᾰ́των		ξυμβουλεύσᾰτε	ξυμβουλευσᾰ́ντων
middle	indicative	ξυνεβουλευσᾰ́μην	ξυνεβουλεύσω	ξυνεβουλεύσᾰτο	ξυνεβουλεύσᾰσθον	ξυνεβουλευσᾰ́σθην	ξυνεβουλευσᾰ́μεθᾰ	ξυνεβουλεύσᾰσθε	ξυνεβουλεύσᾰντο
	subjunctive	ξυμβουλεύσωμαι	ξυμβουλεύσῃ	ξυμβουλεύσηται	ξυμβουλεύσησθον	ξυμβουλεύσησθον	ξυμβουλευσώμεθᾰ	ξυμβουλεύσησθε	ξυμβουλεύσωνται
	optative	ξυμβουλευσαίμην	ξυμβουλεύσαιο	ξυμβουλεύσαιτο	ξυμβουλεύσαισθον	ξυμβουλευσαίσθην	ξυμβουλευσαίμεθᾰ	ξυμβουλεύσαισθε	ξυμβουλεύσαιντο
	imperative		ξυμβούλευσαι	ξυμβουλευσᾰ́σθω	ξυμβουλεύσᾰσθον	ξυμβουλευσᾰ́σθων		ξυμβουλεύσᾰσθε	ξυμβουλευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ξυμβουλεῦσαι			ξυμβουλεύσᾰσθαι
participle	m	ξυμβουλεύσᾱς			ξυμβουλευσᾰ́μενος
	f	ξυμβουλεύσᾱσᾰ			ξυμβουλευσᾰμένη
	n	ξυμβουλεῦσᾰν			ξυμβουλευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ξυμβεβούλευκᾰ, ξυμβεβούλευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυμβεβούλευκᾰ	ξυμβεβούλευκᾰς	ξυμβεβούλευκε(ν)	ξυμβεβουλεύκᾰτον	ξυμβεβουλεύκᾰτον	ξυμβεβουλεύκᾰμεν	ξυμβεβουλεύκᾰτε	ξυμβεβουλεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ξυμβεβουλεύκω	ξυμβεβουλεύκῃς	ξυμβεβουλεύκῃ	ξυμβεβουλεύκητον	ξυμβεβουλεύκητον	ξυμβεβουλεύκωμεν	ξυμβεβουλεύκητε	ξυμβεβουλεύκωσῐ(ν)
	optative	ξυμβεβουλεύκοιμῐ, ξυμβεβουλευκοίην	ξυμβεβουλεύκοις, ξυμβεβουλευκοίης	ξυμβεβουλεύκοι, ξυμβεβουλευκοίη	ξυμβεβουλεύκοιτον	ξυμβεβουλευκοίτην	ξυμβεβουλεύκοιμεν	ξυμβεβουλεύκοιτε	ξυμβεβουλεύκοιεν
	imperative		ξυμβεβούλευκε	ξυμβεβουλευκέτω	ξυμβεβουλεύκετον	ξυμβεβουλευκέτων		ξυμβεβουλεύκετε	ξυμβεβουλευκόντων
middle/ passive	indicative	ξυμβεβούλευμαι	ξυμβεβούλευσαι	ξυμβεβούλευται	ξυμβεβούλευσθον	ξυμβεβούλευσθον	ξυμβεβουλεύμεθᾰ	ξυμβεβούλευσθε	ξυμβεβούλευνται
	subjunctive	ξυμβεβουλευμένος ὦ	ξυμβεβουλευμένος ᾖς	ξυμβεβουλευμένος ᾖ	ξυμβεβουλευμένω ἦτον	ξυμβεβουλευμένω ἦτον	ξυμβεβουλευμένοι ὦμεν	ξυμβεβουλευμένοι ἦτε	ξυμβεβουλευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ξυμβεβουλευμένος εἴην	ξυμβεβουλευμένος εἴης	ξυμβεβουλευμένος εἴη	ξυμβεβουλευμένω εἴητον/εἶτον	ξυμβεβουλευμένω εἰήτην/εἴτην	ξυμβεβουλευμένοι εἴημεν/εἶμεν	ξυμβεβουλευμένοι εἴητε/εἶτε	ξυμβεβουλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ξυμβεβούλευσο	ξυμβεβουλεύσθω	ξυμβεβούλευσθον	ξυμβεβουλεύσθων		ξυμβεβούλευσθε	ξυμβεβουλεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξυμβεβουλευκέναι				ξυμβεβουλεῦσθαι
participle	m	ξυμβεβουλευκώς				ξυμβεβουλευμένος
	f	ξυμβεβουλευκυῖᾰ				ξυμβεβουλευμένη
	n	ξυμβεβουλευκός				ξυμβεβουλευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ξυνεβεβουλεύκειν, ξυνεβεβουλεύμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνεβεβουλεύκειν, ξυνεβεβουλεύκη	ξυνεβεβουλεύκεις, ξυνεβεβουλεύκης	ξυνεβεβουλεύκει(ν)	ξυνεβεβουλεύκετον	ξυνεβεβουλευκέτην	ξυνεβεβουλεύκεμεν	ξυνεβεβουλεύκετε	ξυνεβεβουλεύκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ξυνεβεβουλεύμην	ξυνεβεβούλευσο	ξυνεβεβούλευτο	ξυνεβεβούλευσθον	ξυνεβεβουλεύσθην	ξυνεβεβουλεύμεθᾰ	ξυνεβεβούλευσθε	ξυνεβεβούλευντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.