ξυνάγων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksy.ná.ɡɔːn/ → /ksyˈna.ɣon/ → /ksiˈna.ɣon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.ná.ɡɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyˈna.ɡon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyˈna.ɣon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyˈna.ɣon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiˈna.ɣon/

Participle

ξῠνάγων • (xunágōn) m (feminine ξῠνάγουσᾰ, neuter ξῠνάγον); first/third declension

1. present active participle of ξυνάγω (xunágō)

Declension

First and third declension of ξῠνᾰ́γων; ξῠνᾰ́γουσᾰ; ξῠνᾰ́γον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ξῠνᾰ́γων xunágōn	ξῠνᾰ́γουσᾰ xunágousa	ξῠνᾰ́γον xunágon		ξῠνᾰ́γοντε xunágonte	ξῠνᾰγούσᾱ xunagoúsā	ξῠνᾰ́γοντε xunágonte		ξῠνᾰ́γοντες xunágontes	ξῠνᾰ́γουσαι xunágousai	ξῠνᾰ́γοντᾰ xunágonta
Genitive		ξῠνᾰ́γοντος xunágontos	ξῠνᾰγούσης xunagoúsēs	ξῠνᾰ́γοντος xunágontos		ξῠνᾰγόντοιν xunagóntoin	ξῠνᾰγούσαιν xunagoúsain	ξῠνᾰγόντοιν xunagóntoin		ξῠνᾰγόντων xunagóntōn	ξῠνᾰγουσῶν xunagousôn	ξῠνᾰγόντων xunagóntōn
Dative		ξῠνᾰ́γοντῐ xunágonti	ξῠνᾰγούσῃ xunagoúsēi	ξῠνᾰ́γοντῐ xunágonti		ξῠνᾰγόντοιν xunagóntoin	ξῠνᾰγούσαιν xunagoúsain	ξῠνᾰγόντοιν xunagóntoin		ξῠνᾰ́γουσῐ / ξῠνᾰ́γουσῐν xunágousi(n)	ξῠνᾰγούσαις xunagoúsais	ξῠνᾰ́γουσῐ / ξῠνᾰ́γουσῐν xunágousi(n)
Accusative		ξῠνᾰ́γοντᾰ xunágonta	ξῠνᾰ́γουσᾰν xunágousan	ξῠνᾰ́γον xunágon		ξῠνᾰ́γοντε xunágonte	ξῠνᾰγούσᾱ xunagoúsā	ξῠνᾰ́γοντε xunágonte		ξῠνᾰ́γοντᾰς xunágontas	ξῠνᾰγούσᾱς xunagoúsās	ξῠνᾰ́γοντᾰ xunágonta
Vocative		ξῠνᾰ́γων xunágōn	ξῠνᾰ́γουσᾰ xunágousa	ξῠνᾰ́γον xunágon		ξῠνᾰ́γοντε xunágonte	ξῠνᾰγούσᾱ xunagoúsā	ξῠνᾰ́γοντε xunágonte		ξῠνᾰ́γοντες xunágontes	ξῠνᾰ́γουσαι xunágousai	ξῠνᾰ́γοντᾰ xunágonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ξῠνᾰγόντως xunagóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.