ξυνθήκας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyn.tʰɛ̌ː.kaːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksynˈtʰe̝.kas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ksynˈθi.kas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksynˈθi.kas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksinˈθi.kas/

Participle

ξυνθήκᾱς • (xunthḗkās) m (feminine ξυνθήκᾱσᾰ, neuter ξυνθῆκᾰν); first/third declension

aorist active participle of ξυντίθημι (xuntíthēmi)

Declension

First and third declension of ξυνθήκᾱς; ξυνθήκᾱσᾰ; ξυνθῆκᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξυνθήκᾱς xunthḗkās	ξυνθήκᾱσᾰ xunthḗkāsa	ξυνθῆκᾰν xunthêkan	ξυνθήκᾰντε xunthḗkante	ξυνθηκᾱ́σᾱ xunthēkā́sā	ξυνθήκᾰντε xunthḗkante	ξυνθήκᾰντες xunthḗkantes	ξυνθήκᾱσαι xunthḗkāsai	ξυνθήκᾰντᾰ xunthḗkanta
Genitive	ξυνθήκᾰντος xunthḗkantos	ξυνθηκᾱ́σης xunthēkā́sēs	ξυνθήκᾰντος xunthḗkantos	ξυνθηκᾰ́ντοιν xunthēkántoin	ξυνθηκᾱ́σαιν xunthēkā́sain	ξυνθηκᾰ́ντοιν xunthēkántoin	ξυνθηκᾰ́ντων xunthēkántōn	ξυνθηκᾱσῶν xunthēkāsôn	ξυνθηκᾰ́ντων xunthēkántōn
Dative	ξυνθήκᾰντῐ xunthḗkanti	ξυνθηκᾱ́σῃ xunthēkā́sēi	ξυνθήκᾰντῐ xunthḗkanti	ξυνθηκᾰ́ντοιν xunthēkántoin	ξυνθηκᾱ́σαιν xunthēkā́sain	ξυνθηκᾰ́ντοιν xunthēkántoin	ξυνθήκᾱσῐ / ξυνθήκᾱσῐν xunthḗkāsi(n)	ξυνθηκᾱ́σαις xunthēkā́sais	ξυνθήκᾱσῐ / ξυνθήκᾱσῐν xunthḗkāsi(n)
Accusative	ξυνθήκᾰντᾰ xunthḗkanta	ξυνθήκᾱσᾰν xunthḗkāsan	ξυνθῆκᾰν xunthêkan	ξυνθήκᾰντε xunthḗkante	ξυνθηκᾱ́σᾱ xunthēkā́sā	ξυνθήκᾰντε xunthḗkante	ξυνθήκᾰντᾰς xunthḗkantas	ξυνθηκᾱ́σᾱς xunthēkā́sās	ξυνθήκᾰντᾰ xunthḗkanta
Vocative	ξυνθήκᾱς xunthḗkās	ξυνθήκᾱσᾰ xunthḗkāsa	ξυνθῆκᾰν xunthêkan	ξυνθήκᾰντε xunthḗkante	ξυνθηκᾱ́σᾱ xunthēkā́sā	ξυνθήκᾰντε xunthḗkante	ξυνθήκᾰντες xunthḗkantes	ξυνθήκᾱσαι xunthḗkāsai	ξυνθήκᾰντᾰ xunthḗkanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξυνθηκᾰ́ντως xunthēkántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.