ομολογημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of ομολογούμαι (omologoúmai), passive voice of ομολογώ (“confess, admit”).

Pronunciation

• IPA^(key): /o.mo.lo.ʝiˈme.nos/
• Hyphenation: ο‧μο‧λο‧γη‧μέ‧νος

Participle

ομολογημένος • (omologiménos) m (feminine ομολογημένη, neuter ομολογημένο)

1. confessed, admitted

Declension

Declension of ομολογημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ομολογημένος •	ομολογημένη •	ομολογημένο •	ομολογημένοι •	ομολογημένες •	ομολογημένα •
genitive	ομολογημένου •	ομολογημένης •	ομολογημένου •	ομολογημένων •	ομολογημένων •	ομολογημένων •
accusative	ομολογημένο •	ομολογημένη •	ομολογημένο •	ομολογημένους •	ομολογημένες •	ομολογημένα •
vocative	ομολογημένε •	ομολογημένη •	ομολογημένο •	ομολογημένοι •	ομολογημένες •	ομολογημένα •