ορεκτικός

Greek

Adjective

ορεκτικός • (orektikós) m (feminine ορεκτική, neuter ορεκτικό)

1. appetising, tasty

Declension

Declension of ορεκτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ορεκτικός •	ορεκτική •	ορεκτικό •	ορεκτικοί •	ορεκτικές •	ορεκτικά •
genitive	ορεκτικού •	ορεκτικής •	ορεκτικού •	ορεκτικών •	ορεκτικών •	ορεκτικών •
accusative	ορεκτικό •	ορεκτική •	ορεκτικό •	ορεκτικούς •	ορεκτικές •	ορεκτικά •
vocative	ορεκτικέ •	ορεκτική •	ορεκτικό •	ορεκτικοί •	ορεκτικές •	ορεκτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ορεκτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ορεκτικός, etc.)

Related terms

• ορεκτικό n (orektikó, “starter, appetiser, entrée”)
• ορεκτικό ποτό n (orektikó potó, “aperitif”)