οἰκίζων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.kíz.dɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /yˈki.zon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈci.zon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈci.zon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈci.zon/

Participle

οἰκίζων • (oikízōn) m (feminine οἰκίζουσᾰ, neuter οἰκίζον); first/third declension

present active participle of οἰκίζω (oikízō)

Declension

First and third declension of οἰκίζων; οἰκίζουσᾰ; οἰκίζον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	οἰκίζων oikízōn	οἰκίζουσᾰ oikízousa	οἰκίζον oikízon	οἰκίζοντε oikízonte	οἰκιζούσᾱ oikizoúsā	οἰκίζοντε oikízonte	οἰκίζοντες oikízontes	οἰκίζουσαι oikízousai	οἰκίζοντᾰ oikízonta
Genitive	οἰκίζοντος oikízontos	οἰκιζούσης oikizoúsēs	οἰκίζοντος oikízontos	οἰκιζόντοιν oikizóntoin	οἰκιζούσαιν oikizoúsain	οἰκιζόντοιν oikizóntoin	οἰκιζόντων oikizóntōn	οἰκιζουσῶν oikizousôn	οἰκιζόντων oikizóntōn
Dative	οἰκίζοντῐ oikízonti	οἰκιζούσῃ oikizoúsēi	οἰκίζοντῐ oikízonti	οἰκιζόντοιν oikizóntoin	οἰκιζούσαιν oikizoúsain	οἰκιζόντοιν oikizóntoin	οἰκίζουσῐ / οἰκίζουσῐν oikízousi(n)	οἰκιζούσαις oikizoúsais	οἰκίζουσῐ / οἰκίζουσῐν oikízousi(n)
Accusative	οἰκίζοντᾰ oikízonta	οἰκίζουσᾰν oikízousan	οἰκίζον oikízon	οἰκίζοντε oikízonte	οἰκιζούσᾱ oikizoúsā	οἰκίζοντε oikízonte	οἰκίζοντᾰς oikízontas	οἰκιζούσᾱς oikizoúsās	οἰκίζοντᾰ oikízonta
Vocative	οἰκίζων oikízōn	οἰκίζουσᾰ oikízousa	οἰκίζον oikízon	οἰκίζοντε oikízonte	οἰκιζούσᾱ oikizoúsā	οἰκίζοντε oikízonte	οἰκίζοντες oikízontes	οἰκίζουσαι oikízousai	οἰκίζοντᾰ oikízonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	οἰκιζόντως oikizóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.