οὔρεος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ǔː.re.os/ → /ˈu.re.os/ → /ˈu.re.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ǔː.re.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈu.re.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈu.re.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈu.re.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈu.re.os/

Noun

οὔρεος • (oúreos)

1. genitive singular of οὖρος (oûros)