παλαιτάτου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.lai̯.tá.tuː/ → /pa.lɛˈta.tu/ → /pa.leˈta.tu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.lai̯.tá.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.lɛˈta.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.lɛˈta.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.leˈta.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.leˈta.tu/

Adjective

πᾰλαιτάτου • (palaitátou)

1. masculine/neuter genitive singular of παλαίτατος (palaítatos)