παπτήνας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pap.tɛ̌ː.naːs/ → /papˈti.nas/ → /papˈti.nas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pap.tɛ̌ː.naːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /papˈte̝.nas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /papˈti.nas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /papˈti.nas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /papˈti.nas/

Participle

παπτήνᾱς • (paptḗnās) m (feminine παπτήνᾱσᾰ, neuter παπτῆνᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of παπταίνω (paptaínō)

Declension

First and third declension of πᾰπτήνᾱς; πᾰπτήνᾱσᾰ; πᾰπτῆνᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰπτήνᾱς paptḗnās	πᾰπτήνᾱσᾰ paptḗnāsa	πᾰπτῆνᾰν paptênan		πᾰπτήνᾰντε paptḗnante	πᾰπτηνᾱ́σᾱ paptēnā́sā	πᾰπτήνᾰντε paptḗnante		πᾰπτήνᾰντες paptḗnantes	πᾰπτήνᾱσαι paptḗnāsai	πᾰπτήνᾰντᾰ paptḗnanta
Genitive		πᾰπτήνᾰντος paptḗnantos	πᾰπτηνᾱ́σης paptēnā́sēs	πᾰπτήνᾰντος paptḗnantos		πᾰπτηνᾰ́ντοιν paptēnántoin	πᾰπτηνᾱ́σαιν paptēnā́sain	πᾰπτηνᾰ́ντοιν paptēnántoin		πᾰπτηνᾰ́ντων paptēnántōn	πᾰπτηνᾱσῶν paptēnāsôn	πᾰπτηνᾰ́ντων paptēnántōn
Dative		πᾰπτήνᾰντῐ paptḗnanti	πᾰπτηνᾱ́σῃ paptēnā́sēi	πᾰπτήνᾰντῐ paptḗnanti		πᾰπτηνᾰ́ντοιν paptēnántoin	πᾰπτηνᾱ́σαιν paptēnā́sain	πᾰπτηνᾰ́ντοιν paptēnántoin		πᾰπτήνᾱσῐ / πᾰπτήνᾱσῐν paptḗnāsi(n)	πᾰπτηνᾱ́σαις paptēnā́sais	πᾰπτήνᾱσῐ / πᾰπτήνᾱσῐν paptḗnāsi(n)
Accusative		πᾰπτήνᾰντᾰ paptḗnanta	πᾰπτήνᾱσᾰν paptḗnāsan	πᾰπτῆνᾰν paptênan		πᾰπτήνᾰντε paptḗnante	πᾰπτηνᾱ́σᾱ paptēnā́sā	πᾰπτήνᾰντε paptḗnante		πᾰπτήνᾰντᾰς paptḗnantas	πᾰπτηνᾱ́σᾱς paptēnā́sās	πᾰπτήνᾰντᾰ paptḗnanta
Vocative		πᾰπτήνᾱς paptḗnās	πᾰπτήνᾱσᾰ paptḗnāsa	πᾰπτῆνᾰν paptênan		πᾰπτήνᾰντε paptḗnante	πᾰπτηνᾱ́σᾱ paptēnā́sā	πᾰπτήνᾰντε paptḗnante		πᾰπτήνᾰντες paptḗnantes	πᾰπτήνᾱσαι paptḗnāsai	πᾰπτήνᾰντᾰ paptḗnanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰπτηνᾰ́ντως paptēnántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.