παράταιρος

Greek

Adjective

παράταιρος • (parátairos) m (feminine παράταιρη, neuter παράταιρο)

1. mismatched; discrepant; incongruous; odd

Declension

Declension of παράταιρος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	παράταιρος •	παράταιρη •	παράταιρο •	παράταιροι •	παράταιρες •	παράταιρα •
genitive	παράταιρου •	παράταιρης •	παράταιρου •	παράταιρων •	παράταιρων •	παράταιρων •
accusative	παράταιρο •	παράταιρη •	παράταιρο •	παράταιρους •	παράταιρες •	παράταιρα •
vocative	παράταιρε •	παράταιρη •	παράταιρο •	παράταιροι •	παράταιρες •	παράταιρα •

Related terms

• ταίρι (taíri, “partner”)
• ταιριάζω (tairiázo, “match”)