παρακειμένας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.naːs/ → /pa.ra.ciˈme.nas/ → /pa.ra.ciˈme.nas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.naːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.kiˈme.nas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nas/

Participle

πᾰρᾰκειμένᾱς • (parakeiménās)

1. accusative plural feminine of πᾰρᾰκείμενος (parakeímenos)