παρακειμένης

See also: παρακείμενης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.nɛːs/ → /pa.ra.ciˈme.nis/ → /pa.ra.ciˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.kiˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nis/

Participle

πᾰρᾰκειμένης • (parakeiménēs)

1. genitive singular feminine of πᾰρᾰκείμενος (parakeímenos)