παρακειμένῃ

See also: παρακειμένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.nɛːi̯/ → /pa.ra.ciˈme.ni/ → /pa.ra.ciˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.kiˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.ni/

Participle

πᾰρᾰκειμένῃ • (parakeiménēi)

1. dative singular feminine of πᾰρᾰκείμενος (parakeímenos)