παραμείνας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.měː.naːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈmi.nas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈmi.nas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈmi.nas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈmi.nas/

Participle

πᾰρᾰμείνᾱς • (parameínās) m (feminine πᾰρᾰμείνᾱσᾰ, neuter πᾰρᾰμεῖνᾰν); first/third declension

aorist active participle of παραμένω (paraménō)

Declension

First and third declension of πᾰρᾰμείνᾱς; πᾰρᾰμείνᾱσᾰ; πᾰρᾰμεῖνᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πᾰρᾰμείνᾱς parameínās	πᾰρᾰμείνᾱσᾰ parameínāsa	πᾰρᾰμεῖνᾰν parameînan	πᾰρᾰμείνᾰντε parameínante	πᾰρᾰμεινᾱ́σᾱ parameinā́sā	πᾰρᾰμείνᾰντε parameínante	πᾰρᾰμείνᾰντες parameínantes	πᾰρᾰμείνᾱσαι parameínāsai	πᾰρᾰμείνᾰντᾰ parameínanta
Genitive	πᾰρᾰμείνᾰντος parameínantos	πᾰρᾰμεινᾱ́σης parameinā́sēs	πᾰρᾰμείνᾰντος parameínantos	πᾰρᾰμεινᾰ́ντοιν parameinántoin	πᾰρᾰμεινᾱ́σαιν parameinā́sain	πᾰρᾰμεινᾰ́ντοιν parameinántoin	πᾰρᾰμεινᾰ́ντων parameinántōn	πᾰρᾰμεινᾱσῶν parameināsôn	πᾰρᾰμεινᾰ́ντων parameinántōn
Dative	πᾰρᾰμείνᾰντῐ parameínanti	πᾰρᾰμεινᾱ́σῃ parameinā́sēi	πᾰρᾰμείνᾰντῐ parameínanti	πᾰρᾰμεινᾰ́ντοιν parameinántoin	πᾰρᾰμεινᾱ́σαιν parameinā́sain	πᾰρᾰμεινᾰ́ντοιν parameinántoin	πᾰρᾰμείνᾱσῐ / πᾰρᾰμείνᾱσῐν parameínāsi(n)	πᾰρᾰμεινᾱ́σαις parameinā́sais	πᾰρᾰμείνᾱσῐ / πᾰρᾰμείνᾱσῐν parameínāsi(n)
Accusative	πᾰρᾰμείνᾰντᾰ parameínanta	πᾰρᾰμείνᾱσᾰν parameínāsan	πᾰρᾰμεῖνᾰν parameînan	πᾰρᾰμείνᾰντε parameínante	πᾰρᾰμεινᾱ́σᾱ parameinā́sā	πᾰρᾰμείνᾰντε parameínante	πᾰρᾰμείνᾰντᾰς parameínantas	πᾰρᾰμεινᾱ́σᾱς parameinā́sās	πᾰρᾰμείνᾰντᾰ parameínanta
Vocative	πᾰρᾰμείνᾱς parameínās	πᾰρᾰμείνᾱσᾰ parameínāsa	πᾰρᾰμεῖνᾰν parameînan	πᾰρᾰμείνᾰντε parameínante	πᾰρᾰμεινᾱ́σᾱ parameinā́sā	πᾰρᾰμείνᾰντε parameínante	πᾰρᾰμείνᾰντες parameínantes	πᾰρᾰμείνᾱσαι parameínāsai	πᾰρᾰμείνᾰντᾰ parameínanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πᾰρᾰμεινᾰ́ντως parameinántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.