πείθοντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pěː.tʰon.tes/ → /ˈpi.θon.tes/ → /ˈpi.θon.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pěː.tʰon.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpi.tʰon.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.θon.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.θon.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.θon.des/

Participle

πείθοντες • (peíthontes)

1. masculine nominative/vocative plural of πείθων (peíthōn)