πεισομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.so.mé.nɛː/ → /pi.soˈme.ni/ → /pi.soˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.so.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.soˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.soˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.soˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.soˈme.ni/

Participle

πεισομένη • (peisoménē)

1. feminine nominative/vocative singular of πεισόμενος (peisómenos)