πεπαιδευκώς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.pai̯.deu̯.kɔ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pɛ.dewˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pɛ.ðeɸˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pe.ðefˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pe.ðefˈkos/

Verb

πεπαιδευκώς • (pepaideukṓs)

perfect active participle of παιδεύω (paideúō)

Inflection

First and third declension of πεπαιδευκώς; πεπαιδευκυῖᾰ; πεπαιδευκός (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πεπαιδευκώς pepaideukṓs	πεπαιδευκυῖᾰ pepaideukuîa	πεπαιδευκός pepaideukós	πεπαιδευκότε pepaideukóte	πεπαιδευκυίᾱ pepaideukuíā	πεπαιδευκότε pepaideukóte	πεπαιδευκότες pepaideukótes	πεπαιδευκυῖαι pepaideukuîai	πεπαιδευκότᾰ pepaideukóta
Genitive	πεπαιδευκότος pepaideukótos	πεπαιδευκυίᾱς pepaideukuíās	πεπαιδευκότος pepaideukótos	πεπαιδευκότοιν pepaideukótoin	πεπαιδευκυίαιν pepaideukuíain	πεπαιδευκότοιν pepaideukótoin	πεπαιδευκότων pepaideukótōn	πεπαιδευκυιῶν pepaideukuiôn	πεπαιδευκότων pepaideukótōn
Dative	πεπαιδευκότῐ pepaideukóti	πεπαιδευκυίᾳ pepaideukuíāi	πεπαιδευκότῐ pepaideukóti	πεπαιδευκότοιν pepaideukótoin	πεπαιδευκυίαιν pepaideukuíain	πεπαιδευκότοιν pepaideukótoin	πεπαιδευκόσῐ / πεπαιδευκόσῐν pepaideukósi(n)	πεπαιδευκυίαις pepaideukuíais	πεπαιδευκόσῐ / πεπαιδευκόσῐν pepaideukósi(n)
Accusative	πεπαιδευκότᾰ pepaideukóta	πεπαιδευκυῖᾰν pepaideukuîan	πεπαιδευκός pepaideukós	πεπαιδευκότε pepaideukóte	πεπαιδευκυίᾱ pepaideukuíā	πεπαιδευκότε pepaideukóte	πεπαιδευκότᾰς pepaideukótas	πεπαιδευκυίᾱς pepaideukuíās	πεπαιδευκότᾰ pepaideukóta
Vocative	πεπαιδευκώς pepaideukṓs	πεπαιδευκυῖᾰ pepaideukuîa	πεπαιδευκός pepaideukós	πεπαιδευκότε pepaideukóte	πεπαιδευκυίᾱ pepaideukuíā	πεπαιδευκότε pepaideukóte	πεπαιδευκότες pepaideukótes	πεπαιδευκυῖαι pepaideukuîai	πεπαιδευκότᾰ pepaideukóta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πεπαιδευκότως pepaideukótōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts.