πεπεισμένοις

See also: πεπεισμένοιν and πεπεισμένοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.peːz.mé.noi̯s/ → /pe.pizˈme.nys/ → /pe.pizˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.peːz.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pizˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pizˈme.nis/

Participle

πεπεισμένοις • (pepeisménois)

1. dative plural masculine/neuter of πεπεισμένος (pepeisménos)