πιθήκου

See also: πίθηκου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pi.tʰɛ̌ː.kuː/ → /piˈθi.ku/ → /piˈθi.ku/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.tʰɛ̌ː.kuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈtʰe̝.ku/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈθi.ku/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈθi.ku/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈθi.ku/

Noun

πιθήκου • (pithḗkou)

1. genitive singular of πίθηκος (píthēkos)

Greek

Noun

πιθήκου • (pithíkou) m

1. Genitive singular form of πίθηκος (píthikos).