πλάνητος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plá.nɛː.tos/ → /ˈpla.ni.tos/ → /ˈpla.ni.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plá.nɛː.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpla.ne̝.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpla.ni.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpla.ni.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpla.ni.tos/

Noun

πλᾰ́νητος • (plánētos)

1. genitive singular of πλᾰ́νης (plánēs)

Greek

Noun

πλάνητος • (plánitos) m or f

1. Genitive singular form of πλάνης (plánis).