προκληθέντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.klɛː.tʰén.tes/ → /pro.kliˈθen.tes/ → /pro.kliˈθen.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.klɛː.tʰén.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.kle̝ˈtʰen.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.kliˈθen.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.kliˈθen.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.kliˈθen.des/

Participle

προκληθέντες • (proklēthéntes)

1. masculine nominative/vocative plural of προκληθείς (proklētheís)