προσκομισθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.ko.mis.tʰěːs/ → /pros.ko.misˈθis/ → /pros.ko.misˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.ko.mis.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.ko.misˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.ko.misˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.ko.misˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.ko.misˈθis/

Participle

προσκομῐσθείς • (proskomistheís) m (feminine προσκομῐσθεῖσᾰ, neuter προσκομῐσθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of προσκομίζω (proskomízō)

Declension

First and third declension of προσκομῐσθείς; προσκομῐσθεῖσᾰ; προσκομῐσθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προσκομῐσθείς proskomistheís	προσκομῐσθεῖσᾰ proskomistheîsa	προσκομῐσθέν proskomisthén		προσκομῐσθέντε proskomisthénte	προσκομῐσθείσᾱ proskomistheísā	προσκομῐσθέντε proskomisthénte		προσκομῐσθέντες proskomisthéntes	προσκομῐσθεῖσαι proskomistheîsai	προσκομῐσθέντᾰ proskomisthénta
Genitive		προσκομῐσθέντος proskomisthéntos	προσκομῐσθείσης proskomistheísēs	προσκομῐσθέντος proskomisthéntos		προσκομῐσθέντοιν proskomisthéntoin	προσκομῐσθείσαιν proskomistheísain	προσκομῐσθέντοιν proskomisthéntoin		προσκομῐσθέντων proskomisthéntōn	προσκομῐσθεισῶν proskomistheisôn	προσκομῐσθέντων proskomisthéntōn
Dative		προσκομῐσθέντῐ proskomisthénti	προσκομῐσθείσῃ proskomistheísēi	προσκομῐσθέντῐ proskomisthénti		προσκομῐσθέντοιν proskomisthéntoin	προσκομῐσθείσαιν proskomistheísain	προσκομῐσθέντοιν proskomisthéntoin		προσκομῐσθεῖσῐ / προσκομῐσθεῖσῐν proskomistheîsi(n)	προσκομῐσθείσαις proskomistheísais	προσκομῐσθεῖσῐ / προσκομῐσθεῖσῐν proskomistheîsi(n)
Accusative		προσκομῐσθέντᾰ proskomisthénta	προσκομῐσθεῖσᾰν proskomistheîsan	προσκομῐσθέν proskomisthén		προσκομῐσθέντε proskomisthénte	προσκομῐσθείσᾱ proskomistheísā	προσκομῐσθέντε proskomisthénte		προσκομῐσθέντᾰς proskomisthéntas	προσκομῐσθείσᾱς proskomistheísās	προσκομῐσθέντᾰ proskomisthénta
Vocative		προσκομῐσθείς proskomistheís	προσκομῐσθεῖσᾰ proskomistheîsa	προσκομῐσθέν proskomisthén		προσκομῐσθέντε proskomisthénte	προσκομῐσθείσᾱ proskomistheísā	προσκομῐσθέντε proskomisthénte		προσκομῐσθέντες proskomisthéntes	προσκομῐσθεῖσαι proskomistheîsai	προσκομῐσθέντᾰ proskomisthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προσκομῐσθέντως proskomisthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.