προσωρινός

Greek

Etymology

Composed of προσ- (pros-) + ώρα (óra) + -ινός (-inós).

Adjective

προσωρινός • (prosorinós) m (feminine προσωρινή, neuter προσωρινό)

1. temporary, provisional

Declension

Declension of προσωρινός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	προσωρινός •	προσωρινή •	προσωρινό •	προσωρινοί •	προσωρινές •	προσωρινά •
genitive	προσωρινού •	προσωρινής •	προσωρινού •	προσωρινών •	προσωρινών •	προσωρινών •
accusative	προσωρινό •	προσωρινή •	προσωρινό •	προσωρινούς •	προσωρινές •	προσωρινά •
vocative	προσωρινέ •	προσωρινή •	προσωρινό •	προσωρινοί •	προσωρινές •	προσωρινά •

Related terms

• προσωρινή απόλυση f (prosoriní apólysi, “temporary layoff”)