πρωτοετής

Greek

Etymology

πρωτο- (proto-) +‎ -ετής (-etís).

Adjective

πρωτοετής • (protoetís) m

1. first year student

Declension

Declension of πρωτοετής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πρωτοετής •	πρωτοετής •	πρωτοετές •	πρωτοετείς •	πρωτοετείς •	πρωτοετή •
genitive	πρωτοετούς •	πρωτοετούς •	πρωτοετούς •	πρωτοετών •	πρωτοετών •	πρωτοετών •
accusative	πρωτοετή •	πρωτοετή •	πρωτοετές •	πρωτοετείς •	πρωτοετείς •	πρωτοετή •
vocative	πρωτοετή • / πρωτοετής •	πρωτοετής •	πρωτοετές •	πρωτοετείς •	πρωτοετείς •	πρωτοετή •

See also

• μονοετής (monoetís)