ρωμαίικος

See also: ρωμαϊκός

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ῥωμαίικος (rhōmaíikos, “Roman (i.e. Byzantine)”), from Koine Greek Ῥωμαῖος (Rhōmaîos, “Roman”). Compare ρωμαϊκός (romaïkós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɾoˈmei̯.kos/
• Hyphenation: ρω‧μαί‧ι‧κος

Adjective

ρωμαίικος • (romaíikos) m (feminine ρωμαίικη or ρωμαίικια, neuter ρωμαίικο)

1. Greek, of the Greek people

Declension

Declension of ρωμαίικος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ρωμαίικος •	ρωμαίικη • / ρωμαίικια •	ρωμαίικο •	ρωμαίικοι •	ρωμαίικες •	ρωμαίικα •
genitive	ρωμαίικου •	ρωμαίικης • / ρωμαίικιας •	ρωμαίικου •	ρωμαίικων •	ρωμαίικων •	ρωμαίικων •
accusative	ρωμαίικο •	ρωμαίικη • / ρωμαίικια •	ρωμαίικο •	ρωμαίικους •	ρωμαίικες •	ρωμαίικα •
vocative	ρωμαίικε •	ρωμαίικη • / ρωμαίικια •	ρωμαίικο •	ρωμαίικοι •	ρωμαίικες •	ρωμαίικα •