σέβασις

Ancient Greek

Etymology

σέβομαι (sébomai) +‎ -σῐς (-sis)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sé.ba.sis/ → /ˈse.βa.sis/ → /ˈse.va.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sé.ba.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈse.ba.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈse.βa.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈse.va.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈse.va.sis/

Noun

σέβᾰσῐς • (sébasis) f (genitive σεβάσεως); third declension

1. reverence

Declension

Third declension of ἡ σέβᾰσῐς; τῆς σεβᾰ́σεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σέβᾰσῐς hē sébasis	τὼ σεβᾰ́σει tṑ sebásei	αἱ σεβᾰ́σεις hai sebáseis
Genitive	τῆς σεβᾰ́σεως tês sebáseōs	τοῖν σεβᾰσέοιν toîn sebaséoin	τῶν σεβᾰ́σεων tôn sebáseōn
Dative	τῇ σεβᾰ́σει têi sebásei	τοῖν σεβᾰσέοιν toîn sebaséoin	ταῖς σεβᾰ́σεσῐ / σεβᾰ́σεσῐν taîs sebásesi(n)
Accusative	τὴν σέβᾰσῐν tḕn sébasin	τὼ σεβᾰ́σει tṑ sebásei	τᾱ̀ς σεβᾰ́σεις tā̀s sebáseis
Vocative	σέβᾰσῐ sébasi	σεβᾰ́σει sebásei	σεβᾰ́σεις sebáseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “σέβασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σέβασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette