σαρκώδης

Ancient Greek

Etymology

From σάρξ (sárx, “flesh”) +‎ -ώδης (-ṓdēs, “full of, -like”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sar.kɔ̌ː.dɛːs/ → /sarˈko.ðis/ → /sarˈko.ðis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sar.kɔ̌ː.dɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sarˈko.de̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sarˈko.ðis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sarˈko.ðis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sarˈko.ðis/

Adjective

σαρκώδης • (sarkṓdēs) m or f (neuter σαρκῶδες); third declension

1. fleshy

Inflection

Third declension of σαρκώδης; σαρκῶδες (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		σαρκώδης sarkṓdēs	σαρκῶδες sarkôdes		σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδει sarkṓdei		σαρκώδεις sarkṓdeis	σαρκώδη sarkṓdē
Genitive		σαρκώδους sarkṓdous	σαρκώδους sarkṓdous		σαρκώδοιν sarkṓdoin	σαρκώδοιν sarkṓdoin		σαρκώδων sarkṓdōn	σαρκώδων sarkṓdōn
Dative		σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδει sarkṓdei		σαρκώδοιν sarkṓdoin	σαρκώδοιν sarkṓdoin		σαρκώδεσῐ / σαρκώδεσῐν sarkṓdesi(n)	σαρκώδεσῐ / σαρκώδεσῐν sarkṓdesi(n)
Accusative		σαρκώδη sarkṓdē	σαρκῶδες sarkôdes		σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδει sarkṓdei		σαρκώδεις sarkṓdeis	σαρκώδη sarkṓdē
Vocative		σαρκῶδες sarkôdes	σαρκῶδες sarkôdes		σαρκώδει sarkṓdei	σαρκώδει sarkṓdei		σαρκώδεις sarkṓdeis	σαρκώδη sarkṓdē
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		σαρκώδως sarkṓdōs			σαρκωδέστερος sarkōdésteros			σαρκωδέστᾰτος sarkōdéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• ⇒ Translingual: Sarcodes, Sarcodina

References

• “σαρκώδης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press