σημείοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.měː.oi̯n/ → /siˈmi.yn/ → /siˈmi.in/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.měː.oi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝ˈmi.yn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /siˈmi.yn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /siˈmi.yn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈmi.in/

Noun

σημείοιν • (sēmeíoin)

1. genitive/dative dual of σημεῖον (sēmeîon)