σκοπῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sko.pɔ̂ːn/ → /skoˈpon/ → /skoˈpon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sko.pɔ̂ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skoˈpon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /skoˈpon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /skoˈpon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /skoˈpon/

Participle

σκοπῶν • (skopôn) m (feminine σκοποῦσᾰ, neuter σκοποῦν); first/third declension

1. present active participle contracted of σκοπέω (skopéō)

Declension

First and third declension of σκοπῶν; σκοποῦσᾰ; σκοποῦν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σκοπῶν skopôn	σκοποῦσᾰ skopoûsa	σκοποῦν skopoûn		σκοποῦντε skopoûnte	σκοπούσᾱ skopoúsā	σκοποῦντε skopoûnte		σκοποῦντες skopoûntes	σκοποῦσαι skopoûsai	σκοποῦντᾰ skopoûnta
Genitive		σκοποῦντος skopoûntos	σκοπούσης skopoúsēs	σκοποῦντος skopoûntos		σκοπούντοιν skopoúntoin	σκοπούσαιν skopoúsain	σκοπούντοιν skopoúntoin		σκοπούντων skopoúntōn	σκοπουσῶν skopousôn	σκοπούντων skopoúntōn
Dative		σκοποῦντῐ skopoûnti	σκοπούσῃ skopoúsēi	σκοποῦντῐ skopoûnti		σκοπούντοιν skopoúntoin	σκοπούσαιν skopoúsain	σκοπούντοιν skopoúntoin		σκοποῦσῐ / σκοποῦσῐν skopoûsi(n)	σκοπούσαις skopoúsais	σκοποῦσῐ / σκοποῦσῐν skopoûsi(n)
Accusative		σκοποῦντᾰ skopoûnta	σκοποῦσᾰν skopoûsan	σκοποῦν skopoûn		σκοποῦντε skopoûnte	σκοπούσᾱ skopoúsā	σκοποῦντε skopoûnte		σκοποῦντᾰς skopoûntas	σκοπούσᾱς skopoúsās	σκοποῦντᾰ skopoûnta
Vocative		σκοπῶν skopôn	σκοποῦσᾰ skopoûsa	σκοποῦν skopoûn		σκοποῦντε skopoûnte	σκοπούσᾱ skopoúsā	σκοποῦντε skopoûnte		σκοποῦντες skopoûntes	σκοποῦσαι skopoûsai	σκοποῦντᾰ skopoûnta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σκοπούντως skopoúntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.