στήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stɛ̌ː.saːs/ → /ˈsti.sas/ → /ˈsti.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈste̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsti.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsti.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.sas/

Participle

στήσᾱς • (stḗsās) m (feminine στήσᾱσᾰ, neuter στῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of ῐ̔́στημῐ (hístēmi)

Declension

First and third declension of στήσᾱς; στήσᾱσᾰ; στῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στήσᾱς stḗsās	στήσᾱσᾰ stḗsāsa	στῆσᾰν stêsan		στήσᾰντε stḗsante	στησᾱ́σᾱ stēsā́sā	στήσᾰντε stḗsante		στήσᾰντες stḗsantes	στήσᾱσαι stḗsāsai	στήσᾰντᾰ stḗsanta
Genitive		στήσᾰντος stḗsantos	στησᾱ́σης stēsā́sēs	στήσᾰντος stḗsantos		στησᾰ́ντοιν stēsántoin	στησᾱ́σαιν stēsā́sain	στησᾰ́ντοιν stēsántoin		στησᾰ́ντων stēsántōn	στησᾱσῶν stēsāsôn	στησᾰ́ντων stēsántōn
Dative		στήσᾰντῐ stḗsanti	στησᾱ́σῃ stēsā́sēi	στήσᾰντῐ stḗsanti		στησᾰ́ντοιν stēsántoin	στησᾱ́σαιν stēsā́sain	στησᾰ́ντοιν stēsántoin		στήσᾱσῐ / στήσᾱσῐν stḗsāsi(n)	στησᾱ́σαις stēsā́sais	στήσᾱσῐ / στήσᾱσῐν stḗsāsi(n)
Accusative		στήσᾰντᾰ stḗsanta	στήσᾱσᾰν stḗsāsan	στῆσᾰν stêsan		στήσᾰντε stḗsante	στησᾱ́σᾱ stēsā́sā	στήσᾰντε stḗsante		στήσᾰντᾰς stḗsantas	στησᾱ́σᾱς stēsā́sās	στήσᾰντᾰ stḗsanta
Vocative		στήσᾱς stḗsās	στήσᾱσᾰ stḗsāsa	στῆσᾰν stêsan		στήσᾰντε stḗsante	στησᾱ́σᾱ stēsā́sā	στήσᾰντε stḗsante		στήσᾰντες stḗsantes	στήσᾱσαι stḗsāsai	στήσᾰντᾰ stḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στησᾰ́ντως stēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.