στρατεύων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stra.těu̯.ɔːn/ → /straˈte.βon/ → /straˈte.von/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stra.těu̯.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /straˈte.won/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /straˈte.βon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /straˈte.von/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /straˈte.von/

Participle

στρᾰτεύων • (strateúōn) m (feminine στρᾰτεύουσᾰ, neuter στρᾰτεῦον); first/third declension

1. present active participle of στρᾰτεύω (strateúō)

Declension

First and third declension of στρᾰτεύων; στρᾰτεύουσᾰ; στρᾰτεῦον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στρᾰτεύων strateúōn	στρᾰτεύουσᾰ strateúousa	στρᾰτεῦον strateûon		στρᾰτεύοντε strateúonte	στρᾰτευούσᾱ strateuoúsā	στρᾰτεύοντε strateúonte		στρᾰτεύοντες strateúontes	στρᾰτεύουσαι strateúousai	στρᾰτεύοντᾰ strateúonta
Genitive		στρᾰτεύοντος strateúontos	στρᾰτευούσης strateuoúsēs	στρᾰτεύοντος strateúontos		στρᾰτευόντοιν strateuóntoin	στρᾰτευούσαιν strateuoúsain	στρᾰτευόντοιν strateuóntoin		στρᾰτευόντων strateuóntōn	στρᾰτευουσῶν strateuousôn	στρᾰτευόντων strateuóntōn
Dative		στρᾰτεύοντῐ strateúonti	στρᾰτευούσῃ strateuoúsēi	στρᾰτεύοντῐ strateúonti		στρᾰτευόντοιν strateuóntoin	στρᾰτευούσαιν strateuoúsain	στρᾰτευόντοιν strateuóntoin		στρᾰτεύουσῐ / στρᾰτεύουσῐν strateúousi(n)	στρᾰτευούσαις strateuoúsais	στρᾰτεύουσῐ / στρᾰτεύουσῐν strateúousi(n)
Accusative		στρᾰτεύοντᾰ strateúonta	στρᾰτεύουσᾰν strateúousan	στρᾰτεῦον strateûon		στρᾰτεύοντε strateúonte	στρᾰτευούσᾱ strateuoúsā	στρᾰτεύοντε strateúonte		στρᾰτεύοντᾰς strateúontas	στρᾰτευούσᾱς strateuoúsās	στρᾰτεύοντᾰ strateúonta
Vocative		στρᾰτεύων strateúōn	στρᾰτεύουσᾰ strateúousa	στρᾰτεῦον strateûon		στρᾰτεύοντε strateúonte	στρᾰτευούσᾱ strateuoúsā	στρᾰτεύοντε strateúonte		στρᾰτεύοντες strateúontes	στρᾰτεύουσαι strateúousai	στρᾰτεύοντᾰ strateúonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στρᾰτευόντως strateuóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.