Wiktionary

στρώννυμι

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

See στόρνῡμι (stórnūmi).[1]

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

στρώννῡμῐ • (strṓnnūmi)

  1. Alternative form of στόρνῡμι (stórnūmi, “to spread, smooth out”)

Conjugation

edit
   Present: στρώννῡμῐ, στρώννῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρώννῡμῐ στρώννῡς στρώννῡσῐ(ν) στρώννῠτον στρώννῠτον στρώννῠμεν στρώννῠτε στρωννῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive στρωννῠ́ω στρωννῠ́ῃς στρωννῠ́ῃ στρωννῠ́ητον στρωννῠ́ητον στρωννῠ́ωμεν στρωννῠ́ητε στρωννῠ́ωσῐ(ν)
optative στρωννῠ́οιμῐ στρωννῠ́οις στρωννῠ́οι στρωννῠ́οιτον στρωννῠοίτην στρωννῠ́οιμεν στρωννῠ́οιτε στρωννῠ́οιεν
imperative   στρώννῡ στρωννῠ́τω στρώννῠτον στρωννῠ́των   στρώννῠτε στρωννῠ́ντων
middle/
passive 		indicative στρώννῠμαι στρώννῠσαι στρώννῠται στρώννῠσθον στρώννῠσθον στρωννῠ́μεθα στρώννῠσθε στρώννῠνται
subjunctive στρωννῠ́ωμαι στρωννῠ́ῃ στρωννῠ́ηται στρωννῠ́ησθον στρωννῠ́ησθον στρωννῠώμεθᾰ στρωννῠ́ησθε στρωννῠ́ωνται
optative στρωννῠοίμην στρωννῠ́οιο στρωννῠ́οιτο στρωννῠ́οισθον στρωννῠοίσθην στρωννῠοίμεθᾰ στρωννῠ́οισθε στρωννῠ́οιντο
imperative   στρώννῠσο στρωννῠ́σθω στρώννῠσθον στρωννῠ́σθων   στρώννῠσθε στρωννῠ́σθων
active middle/passive
infinitive στρωννῠ́ναι στρώννῠσθαι
participle m στρωννῡ́ς στρωννῠ́μενος
f στρωννῦσᾰ στρωννῠμένη
n στρωννῠ́ν στρωννῠ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστρώννῡν, ἐστρωννῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρώννῡν ἐστρώννῡς ἐστρώννῡ ἐστρώννῠτον ἐστρωννῠ́την ἐστρώννῠμεν ἐστρώννῠτε ἐστρώννῠσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐστρωννῠ́μην ἐστρώννῠσο ἐστρώννῠτο ἐστρώννῠσθον ἐστρωννῠ́σθην ἐστρωννῠ́μεθᾰ ἐστρώννῠσθε ἐστρώννῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στρώσω, στρώσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρώσω στρώσεις στρώσει στρώσετον στρώσετον στρώσομεν στρώσετε στρώσουσῐ(ν)
optative στρώσοιμῐ στρώσοις στρώσοι στρώσοιτον στρωσοίτην στρώσοιμεν στρώσοιτε στρώσοιεν
middle indicative στρώσομαι στρώσῃ,
στρώσει 		στρώσεται στρώσεσθον στρώσεσθον στρωσόμεθᾰ στρώσεσθε στρώσονται
optative στρωσοίμην στρώσοιο στρώσοιτο στρώσοισθον στρωσοίσθην στρωσοίμεθᾰ στρώσοισθε στρώσοιντο
active middle
infinitive στρώσειν στρώσεσθαι
participle m στρώσων στρωσόμενος
f στρώσουσᾰ στρωσομένη
n στρῶσον στρωσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στρωννῡ́σω, στρωννῡ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρωννῡ́σω στρωννῡ́σεις στρωννῡ́σει στρωννῡ́σετον στρωννῡ́σετον στρωννῡ́σομεν στρωννῡ́σετε στρωννῡ́σουσῐ(ν)
optative στρωννῡ́σοιμῐ στρωννῡ́σοις στρωννῡ́σοι στρωννῡ́σοιτον στρωννῡσοίτην στρωννῡ́σοιμεν στρωννῡ́σοιτε στρωννῡ́σοιεν
middle indicative στρωννῡ́σομαι στρωννῡ́σῃ,
στρωννῡ́σει 		στρωννῡ́σεται στρωννῡ́σεσθον στρωννῡ́σεσθον στρωννῡσόμεθᾰ στρωννῡ́σεσθε στρωννῡ́σονται
optative στρωννῡσοίμην στρωννῡ́σοιο στρωννῡ́σοιτο στρωννῡ́σοισθον στρωννῡσοίσθην στρωννῡσοίμεθᾰ στρωννῡ́σοισθε στρωννῡ́σοιντο
active middle
infinitive στρωννῡ́σειν στρωννῡ́σεσθαι
participle m στρωννῡ́σων στρωννῡσόμενος
f στρωννῡ́σουσᾰ στρωννῡσομένη
n στρωννῦσον στρωννῡσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔστρωσᾰ, ἐστρωσᾰ́μην, ἐστρώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστρωσᾰ ἔστρωσᾰς ἔστρωσε(ν) ἐστρώσᾰτον ἐστρωσᾰ́την ἐστρώσᾰμεν ἐστρώσᾰτε ἔστρωσᾰν
subjunctive στρώσω στρώσῃς στρώσῃ στρώσητον στρώσητον στρώσωμεν στρώσητε στρώσωσῐ(ν)
optative στρώσαιμῐ στρώσειᾰς,
στρώσαις 		στρώσειε(ν),
στρώσαι 		στρώσαιτον στρωσαίτην στρώσαιμεν στρώσαιτε στρώσειᾰν,
στρώσαιεν
imperative   στρῶσον στρωσᾰ́τω στρώσᾰτον στρωσᾰ́των   στρώσᾰτε στρωσᾰ́ντων
middle indicative ἐστρωσᾰ́μην ἐστρώσω ἐστρώσᾰτο ἐστρώσᾰσθον ἐστρωσᾰ́σθην ἐστρωσᾰ́μεθᾰ ἐστρώσᾰσθε ἐστρώσᾰντο
subjunctive στρώσωμαι στρώσῃ στρώσηται στρώσησθον στρώσησθον στρωσώμεθᾰ στρώσησθε στρώσωνται
optative στρωσαίμην στρώσαιο στρώσαιτο στρώσαισθον στρωσαίσθην στρωσαίμεθᾰ στρώσαισθε στρώσαιντο
imperative   στρῶσαι στρωσᾰ́σθω στρώσᾰσθον στρωσᾰ́σθων   στρώσᾰσθε στρωσᾰ́σθων
passive indicative ἐστρώθην ἐστρώθης ἐστρώθη ἐστρώθητον ἐστρωθήτην ἐστρώθημεν ἐστρώθητε ἐστρώθησᾰν
subjunctive στρωθῶ στρωθῇς στρωθῇ στρωθῆτον στρωθῆτον στρωθῶμεν στρωθῆτε στρωθῶσῐ(ν)
optative στρωθείην στρωθείης στρωθείη στρωθεῖτον,
στρωθείητον 		στρωθείτην,
στρωθειήτην 		στρωθεῖμεν,
στρωθείημεν 		στρωθεῖτε,
στρωθείητε 		στρωθεῖεν,
στρωθείησᾰν
imperative   στρώθητῐ στρωθήτω στρώθητον στρωθήτων   στρώθητε στρωθέντων
active middle passive
infinitive στρῶσαι στρώσᾰσθαι στρωθῆναι
participle m στρώσᾱς στρωσᾰ́μενος στρωθείς
f στρώσᾱσᾰ στρωσᾰμένη στρωθεῖσᾰ
n στρῶσᾰν στρωσᾰ́μενον στρωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔστρωκᾰ, ἔστρωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστρωκᾰ ἔστρωκᾰς ἔστρωκε(ν) ἐστρώκᾰτον ἐστρώκᾰτον ἐστρώκᾰμεν ἐστρώκᾰτε ἐστρώκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐστρώκω ἐστρώκῃς ἐστρώκῃ ἐστρώκητον ἐστρώκητον ἐστρώκωμεν ἐστρώκητε ἐστρώκωσῐ(ν)
optative ἐστρώκοιμῐ,
ἐστρωκοίην 		ἐστρώκοις,
ἐστρωκοίης 		ἐστρώκοι,
ἐστρωκοίη 		ἐστρώκοιτον ἐστρωκοίτην ἐστρώκοιμεν ἐστρώκοιτε ἐστρώκοιεν
imperative   ἔστρωκε ἐστρωκέτω ἐστρώκετον ἐστρωκέτων   ἐστρώκετε ἐστρωκόντων
middle/
passive 		indicative ἔστρωμαι ἔστρωσαι ἔστρωται ἔστρωσθον ἔστρωσθον ἐστρώμεθᾰ ἔστρωσθε ἔστρωνται
subjunctive ἐστρωμένος ὦ ἐστρωμένος ᾖς ἐστρωμένος ᾖ ἐστρωμένω ἦτον ἐστρωμένω ἦτον ἐστρωμένοι ὦμεν ἐστρωμένοι ἦτε ἐστρωμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστρωμένος εἴην ἐστρωμένος εἴης ἐστρωμένος εἴη ἐστρωμένω εἴητον/εἶτον ἐστρωμένω εἰήτην/εἴτην ἐστρωμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστρωμένοι εἴητε/εἶτε ἐστρωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔστρωσο ἐστρώσθω ἔστρωσθον ἐστρώσθων   ἔστρωσθε ἐστρώσθων
active middle/passive
infinitive ἐστρωκέναι ἐστρῶσθαι
participle m ἐστρωκώς ἐστρωμένος
f ἐστρωκυῖᾰ ἐστρωμένη
n ἐστρωκός ἐστρωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐστρώκειν, ἐστρώμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρώκειν,
ἐστρώκη 		ἐστρώκεις,
ἐστρώκης 		ἐστρώκει(ν) ἐστρώκετον ἐστρωκέτην ἐστρώκεμεν ἐστρώκετε ἐστρώκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐστρώμην ἔστρωσο ἔστρωτο ἔστρωσθον ἐστρώσθην ἐστρώμεθᾰ ἔστρωσθε ἔστρωντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

edit
  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στρώννυμι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1416

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=στρώννυμι&oldid=80912868"