στόρνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

στορνύω (stornúō), στρώννῡμι (strṓnnūmi), στρωννύω (strōnnúō), στορεννύω (storennúō), στορέννυμι (storénnumi)

Etymology

From Proto-Hellenic *stórnūmi, from Proto-Indo-European *sterh₃- (“to spread, extend”).^[1] Likely related to Swedish strö (“spread, sprinkle”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /stór.nyː.mi/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈstor.ny.mi/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈstor.ny.mi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈstor.ny.mi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈstor.ni.mi/

Verb

στόρνῡμι • (stórnūmi)

to smooth out, spread

Conjugation

Present: στόρνῡμῐ, στόρνῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στόρνῡμῐ	στόρνῡς	στόρνῡσῐ(ν)	στόρνῠτον	στόρνῠτον	στόρνῠμεν	στόρνῠτε	στορνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	στορνῠ́ω	στορνῠ́ῃς	στορνῠ́ῃ	στορνῠ́ητον	στορνῠ́ητον	στορνῠ́ωμεν	στορνῠ́ητε	στορνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	στορνῠ́οιμῐ	στορνῠ́οις	στορνῠ́οι	στορνῠ́οιτον	στορνῠοίτην	στορνῠ́οιμεν	στορνῠ́οιτε	στορνῠ́οιεν
	imperative		στόρνῡ	στορνῠ́τω	στόρνῠτον	στορνῠ́των		στόρνῠτε	στορνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	στόρνῠμαι	στόρνῠσαι	στόρνῠται	στόρνῠσθον	στόρνῠσθον	στορνῠ́μεθα	στόρνῠσθε	στόρνῠνται
	subjunctive	στορνῠ́ωμαι	στορνῠ́ῃ	στορνῠ́ηται	στορνῠ́ησθον	στορνῠ́ησθον	στορνῠώμεθᾰ	στορνῠ́ησθε	στορνῠ́ωνται
	optative	στορνῠοίμην	στορνῠ́οιο	στορνῠ́οιτο	στορνῠ́οισθον	στορνῠοίσθην	στορνῠοίμεθᾰ	στορνῠ́οισθε	στορνῠ́οιντο
	imperative		στόρνῠσο	στορνῠ́σθω	στόρνῠσθον	στορνῠ́σθων		στόρνῠσθε	στορνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		στορνῠ́ναι				στόρνῠσθαι
participle	m	στορνῡ́ς				στορνῠ́μενος
	f	στορνῦσᾰ				στορνῠμένη
	n	στορνῠ́ν				στορνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐστόρνῡν, ἐστορνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐστόρνῡν	ἐστόρνῡς	ἐστόρνῡ	ἐστόρνῠτον	ἐστορνῠ́την	ἐστόρνῠμεν	ἐστόρνῠτε	ἐστόρνῠσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐστορνῠ́μην	ἐστόρνῠσο	ἐστόρνῠτο	ἐστόρνῠσθον	ἐστορνῠ́σθην	ἐστορνῠ́μεθᾰ	ἐστόρνῠσθε	ἐστόρνῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: στορέω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στορέω	στορέεις	στορέει	στορέετον	στορέετον	στορέομεν	στορέετε	στορέουσῐ(ν)
active	optative	στορέοιμῐ	στορέοις	στορέοι	στορέοιτον	στορεοίτην	στορέοιμεν	στορέοιτε	στορέοιεν
		active
infinitive		στορέειν
participle	m	στορέων
	f	στορέουσᾰ
	n	στορέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: στορῶ (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στορῶ	στορεῖς	στορεῖ	στορεῖτον	στορεῖτον	στοροῦμεν	στορεῖτε	στοροῦσῐ(ν)
active	optative	στοροίην, στοροῖμῐ	στοροίης, στοροῖς	στοροίη, στοροῖ	στοροῖτον, στοροίητον	στοροίτην, στοροιήτην	στοροῖμεν, στοροίημεν	στοροῖτε, στοροίητε	στοροῖεν, στοροίησᾰν
		active
infinitive		στορεῖν
participle	m	στορῶν
	f	στοροῦσᾰ
	n	στοροῦν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: στρώσω, στρώσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στρώσω	στρώσεις	στρώσει	στρώσετον	στρώσετον	στρώσομεν	στρώσετε	στρώσουσῐ(ν)
active	optative	στρώσοιμῐ	στρώσοις	στρώσοι	στρώσοιτον	στρωσοίτην	στρώσοιμεν	στρώσοιτε	στρώσοιεν
middle	indicative	στρώσομαι	στρώσῃ, στρώσει	στρώσεται	στρώσεσθον	στρώσεσθον	στρωσόμεθᾰ	στρώσεσθε	στρώσονται
middle	optative	στρωσοίμην	στρώσοιο	στρώσοιτο	στρώσοισθον	στρωσοίσθην	στρωσοίμεθᾰ	στρώσοισθε	στρώσοιντο
		active			middle
infinitive		στρώσειν			στρώσεσθαι
participle	m	στρώσων			στρωσόμενος
	f	στρώσουσᾰ			στρωσομένη
	n	στρῶσον			στρωσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: στρωννῡ́σω, στρωννῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στρωννῡ́σω	στρωννῡ́σεις	στρωννῡ́σει	στρωννῡ́σετον	στρωννῡ́σετον	στρωννῡ́σομεν	στρωννῡ́σετε	στρωννῡ́σουσῐ(ν)
active	optative	στρωννῡ́σοιμῐ	στρωννῡ́σοις	στρωννῡ́σοι	στρωννῡ́σοιτον	στρωννῡσοίτην	στρωννῡ́σοιμεν	στρωννῡ́σοιτε	στρωννῡ́σοιεν
middle	indicative	στρωννῡ́σομαι	στρωννῡ́σῃ, στρωννῡ́σει	στρωννῡ́σεται	στρωννῡ́σεσθον	στρωννῡ́σεσθον	στρωννῡσόμεθᾰ	στρωννῡ́σεσθε	στρωννῡ́σονται
middle	optative	στρωννῡσοίμην	στρωννῡ́σοιο	στρωννῡ́σοιτο	στρωννῡ́σοισθον	στρωννῡσοίσθην	στρωννῡσοίμεθᾰ	στρωννῡ́σοισθε	στρωννῡ́σοιντο
		active			middle
infinitive		στρωννῡ́σειν			στρωννῡ́σεσθαι
participle	m	στρωννῡ́σων			στρωννῡσόμενος
	f	στρωννῡ́σουσᾰ			στρωννῡσομένη
	n	στρωννῦσον			στρωννῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐστόρεσᾰ, ἐστορεσᾰ́μην, ἐστορέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐστόρεσᾰ	ἐστόρεσᾰς	ἐστόρεσε(ν)	ἐστορέσᾰτον	ἐστορεσᾰ́την	ἐστορέσᾰμεν	ἐστορέσᾰτε	ἐστόρεσᾰν
	subjunctive	στορέσω	στορέσῃς	στορέσῃ	στορέσητον	στορέσητον	στορέσωμεν	στορέσητε	στορέσωσῐ(ν)
	optative	στορέσαιμῐ	στορέσειᾰς, στορέσαις	στορέσειε(ν), στορέσαι	στορέσαιτον	στορεσαίτην	στορέσαιμεν	στορέσαιτε	στορέσειᾰν, στορέσαιεν
	imperative		στόρεσον	στορεσᾰ́τω	στορέσᾰτον	στορεσᾰ́των		στορέσᾰτε	στορεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐστορεσᾰ́μην	ἐστορέσω	ἐστορέσᾰτο	ἐστορέσᾰσθον	ἐστορεσᾰ́σθην	ἐστορεσᾰ́μεθᾰ	ἐστορέσᾰσθε	ἐστορέσᾰντο
	subjunctive	στορέσωμαι	στορέσῃ	στορέσηται	στορέσησθον	στορέσησθον	στορεσώμεθᾰ	στορέσησθε	στορέσωνται
	optative	στορεσαίμην	στορέσαιο	στορέσαιτο	στορέσαισθον	στορεσαίσθην	στορεσαίμεθᾰ	στορέσαισθε	στορέσαιντο
	imperative		στόρεσαι	στορεσᾰ́σθω	στορέσᾰσθον	στορεσᾰ́σθων		στορέσᾰσθε	στορεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐστορέσθην	ἐστορέσθης	ἐστορέσθη	ἐστορέσθητον	ἐστορεσθήτην	ἐστορέσθημεν	ἐστορέσθητε	ἐστορέσθησᾰν
	subjunctive	στορεσθῶ	στορεσθῇς	στορεσθῇ	στορεσθῆτον	στορεσθῆτον	στορεσθῶμεν	στορεσθῆτε	στορεσθῶσῐ(ν)
	optative	στορεσθείην	στορεσθείης	στορεσθείη	στορεσθεῖτον, στορεσθείητον	στορεσθείτην, στορεσθειήτην	στορεσθεῖμεν, στορεσθείημεν	στορεσθεῖτε, στορεσθείητε	στορεσθεῖεν, στορεσθείησᾰν
	imperative		στορέσθητῐ	στορεσθήτω	στορέσθητον	στορεσθήτων		στορέσθητε	στορεσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		στορέσαι			στορέσᾰσθαι		στορεσθῆναι
participle	m	στορέσᾱς			στορεσᾰ́μενος		στορεσθείς
	f	στορέσᾱσᾰ			στορεσᾰμένη		στορεσθεῖσᾰ
	n	στορέσᾰν			στορεσᾰ́μενον		στορεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: στόρεσᾰ, στορεσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στόρεσᾰ	στόρεσᾰς	στόρεσε(ν)	στορέσᾰτον	στορεσᾰ́την	στορέσᾰμεν	στορέσᾰτε	στόρεσᾰν
	subjunctive	στορέσω, στορέσωμῐ	στορέσῃς, στορέσῃσθᾰ	στορέσῃ, στορέσῃσῐ	στορέσητον	στορέσητον	στορέσωμεν	στορέσητε	στορέσωσῐ(ν)
	optative	στορέσαιμῐ	στορέσαις, στορέσαισθᾰ, στορέσειᾰς	στορέσειε(ν), στορέσαι	στορεσεῖτον	στορεσείτην	στορεσεῖμεν	στορεσεῖτε	στορεσεῖεν
	imperative		στόρεσον	στορεσᾰ́τω	στορέσᾰτον	στορεσᾰ́των		στορέσᾰτε	στορεσᾰ́ντων
middle	indicative	στορεσᾰ́μην	στορέσᾰο	στορέσᾰτο	στορέσᾰσθον	στορεσᾰ́σθην	στορεσᾰ́με(σ)θᾰ	στορέσᾰσθε	στορέσᾰντο
	subjunctive	στορέσωμαι	στορέσηαι	στορέσηται	στορέσησθον	στορέσησθον	στορεσώμε(σ)θᾰ	στορέσησθε	στορέσωνται
	optative	στορεσαίμην	στορέσαιο	στορέσαιτο	στορέσαισθον	στορεσαίσθην	στορεσαίμε(σ)θᾰ	στορέσαισθε	στορεσαίᾰτο
	imperative		στόρεσαι	στορεσᾰ́σθω	στορέσᾰσθον	στορεσᾰ́σθων		στορέσᾰσθε	στορεσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		στορέσαι/στορεσᾰ́μεν/στορεσᾰμέναι			στορέσᾰσθαι
participle	m	στορέσᾱς			στορεσᾰ́μενος
	f	στορέσᾱσᾰ			στορεσᾰμένη
	n	στορέσᾰν			στορεσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔστρωσᾰ, ἐστρωσᾰ́μην, ἐστρώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστρωσᾰ	ἔστρωσᾰς	ἔστρωσε(ν)	ἐστρώσᾰτον	ἐστρωσᾰ́την	ἐστρώσᾰμεν	ἐστρώσᾰτε	ἔστρωσᾰν
	subjunctive	στρώσω	στρώσῃς	στρώσῃ	στρώσητον	στρώσητον	στρώσωμεν	στρώσητε	στρώσωσῐ(ν)
	optative	στρώσαιμῐ	στρώσειᾰς, στρώσαις	στρώσειε(ν), στρώσαι	στρώσαιτον	στρωσαίτην	στρώσαιμεν	στρώσαιτε	στρώσειᾰν, στρώσαιεν
	imperative		στρῶσον	στρωσᾰ́τω	στρώσᾰτον	στρωσᾰ́των		στρώσᾰτε	στρωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐστρωσᾰ́μην	ἐστρώσω	ἐστρώσᾰτο	ἐστρώσᾰσθον	ἐστρωσᾰ́σθην	ἐστρωσᾰ́μεθᾰ	ἐστρώσᾰσθε	ἐστρώσᾰντο
	subjunctive	στρώσωμαι	στρώσῃ	στρώσηται	στρώσησθον	στρώσησθον	στρωσώμεθᾰ	στρώσησθε	στρώσωνται
	optative	στρωσαίμην	στρώσαιο	στρώσαιτο	στρώσαισθον	στρωσαίσθην	στρωσαίμεθᾰ	στρώσαισθε	στρώσαιντο
	imperative		στρῶσαι	στρωσᾰ́σθω	στρώσᾰσθον	στρωσᾰ́σθων		στρώσᾰσθε	στρωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐστρώθην	ἐστρώθης	ἐστρώθη	ἐστρώθητον	ἐστρωθήτην	ἐστρώθημεν	ἐστρώθητε	ἐστρώθησᾰν
	subjunctive	στρωθῶ	στρωθῇς	στρωθῇ	στρωθῆτον	στρωθῆτον	στρωθῶμεν	στρωθῆτε	στρωθῶσῐ(ν)
	optative	στρωθείην	στρωθείης	στρωθείη	στρωθεῖτον, στρωθείητον	στρωθείτην, στρωθειήτην	στρωθεῖμεν, στρωθείημεν	στρωθεῖτε, στρωθείητε	στρωθεῖεν, στρωθείησᾰν
	imperative		στρώθητῐ	στρωθήτω	στρώθητον	στρωθήτων		στρώθητε	στρωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		στρῶσαι			στρώσᾰσθαι		στρωθῆναι
participle	m	στρώσᾱς			στρωσᾰ́μενος		στρωθείς
	f	στρώσᾱσᾰ			στρωσᾰμένη		στρωθεῖσᾰ
	n	στρῶσᾰν			στρωσᾰ́μενον		στρωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐστορήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐστορήθην	ἐστορήθης	ἐστορήθη	ἐστορήθητον	ἐστορηθήτην	ἐστορήθημεν	ἐστορήθητε	ἐστορήθησᾰν
	subjunctive	στορηθῶ	στορηθῇς	στορηθῇ	στορηθῆτον	στορηθῆτον	στορηθῶμεν	στορηθῆτε	στορηθῶσῐ(ν)
	optative	στορηθείην	στορηθείης	στορηθείη	στορηθεῖτον, στορηθείητον	στορηθείτην, στορηθειήτην	στορηθεῖμεν, στορηθείημεν	στορηθεῖτε, στορηθείητε	στορηθεῖεν, στορηθείησᾰν
	imperative		στορήθητῐ	στορηθήτω	στορήθητον	στορηθήτων		στορήθητε	στορηθέντων
							passive
infinitive							στορηθῆναι
participle	m						στορηθείς
	f						στορηθεῖσᾰ
	n						στορηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἔστρωκᾰ, ἔστρωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστρωκᾰ	ἔστρωκᾰς	ἔστρωκε(ν)	ἐστρώκᾰτον	ἐστρώκᾰτον	ἐστρώκᾰμεν	ἐστρώκᾰτε	ἐστρώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐστρώκω	ἐστρώκῃς	ἐστρώκῃ	ἐστρώκητον	ἐστρώκητον	ἐστρώκωμεν	ἐστρώκητε	ἐστρώκωσῐ(ν)
	optative	ἐστρώκοιμῐ, ἐστρωκοίην	ἐστρώκοις, ἐστρωκοίης	ἐστρώκοι, ἐστρωκοίη	ἐστρώκοιτον	ἐστρωκοίτην	ἐστρώκοιμεν	ἐστρώκοιτε	ἐστρώκοιεν
	imperative		ἔστρωκε	ἐστρωκέτω	ἐστρώκετον	ἐστρωκέτων		ἐστρώκετε	ἐστρωκόντων
middle/ passive	indicative	ἔστρωμαι	ἔστρωσαι	ἔστρωται	ἔστρωσθον	ἔστρωσθον	ἐστρώμεθᾰ	ἔστρωσθε	ἔστρωνται
	subjunctive	ἐστρωμένος ὦ	ἐστρωμένος ᾖς	ἐστρωμένος ᾖ	ἐστρωμένω ἦτον	ἐστρωμένω ἦτον	ἐστρωμένοι ὦμεν	ἐστρωμένοι ἦτε	ἐστρωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐστρωμένος εἴην	ἐστρωμένος εἴης	ἐστρωμένος εἴη	ἐστρωμένω εἴητον/εἶτον	ἐστρωμένω εἰήτην/εἴτην	ἐστρωμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐστρωμένοι εἴητε/εἶτε	ἐστρωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔστρωσο	ἐστρώσθω	ἔστρωσθον	ἐστρώσθων		ἔστρωσθε	ἐστρώσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐστρωκέναι				ἐστρῶσθαι
participle	m	ἐστρωκώς				ἐστρωμένος
	f	ἐστρωκυῖᾰ				ἐστρωμένη
	n	ἐστρωκός				ἐστρωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐστόρεσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐστόρεσμαι	ἐστόρεσαι	ἐστόρεσται	ἐστόρεσθον	ἐστόρεσθον	ἐστορέσμεθᾰ	ἐστόρεσθε	ἐστορέσᾰται
	subjunctive	ἐστορεσμένος ὦ	ἐστορεσμένος ᾖς	ἐστορεσμένος ᾖ	ἐστορεσμένω ἦτον	ἐστορεσμένω ἦτον	ἐστορεσμένοι ὦμεν	ἐστορεσμένοι ἦτε	ἐστορεσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐστορεσμένος εἴην	ἐστορεσμένος εἴης	ἐστορεσμένος εἴη	ἐστορεσμένω εἴητον/εἶτον	ἐστορεσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐστορεσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐστορεσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐστορεσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐστόρεσο	ἐστορέσθω	ἐστόρεσθον	ἐστορέσθων		ἐστόρεσθε	ἐστορέσθων

infinitive						ἐστορέσθαι
participle	m					ἐστορεσμένος
	f					ἐστορεσμένη
	n					ἐστορεσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐστρώκειν, ἐστρώμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐστρώκειν, ἐστρώκη	ἐστρώκεις, ἐστρώκης	ἐστρώκει(ν)	ἐστρώκετον	ἐστρωκέτην	ἐστρώκεμεν	ἐστρώκετε	ἐστρώκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐστρώμην	ἔστρωσο	ἔστρωτο	ἔστρωσθον	ἐστρώσθην	ἐστρώμεθᾰ	ἔστρωσθε	ἔστρωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐστορέσμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐστορέσμην	ἐστόρεσο	ἐστόρεστο	ἐστόρεσθον	ἐστορέσθην	ἐστορέσμεθᾰ	ἐστόρεσθε	ἐστορέσᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: στρώνω (stróno)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στόρνυμι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1409-10