συγκειμένας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.keː.mé.naːs/ → /syɲ.ɟiˈme.nas/ → /siɲ.ɟiˈme.nas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.keː.mé.naːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kiˈme.nas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.nas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.nas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siɲ.ɟiˈme.nas/

Participle

συγκειμένᾱς • (sunkeiménās)

1. feminine accusative plural of συγκείμενος (sunkeímenos)