συγκειμένοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.keː.mé.noi̯s/ → /syɲ.ɟiˈme.nys/ → /siɲ.ɟiˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.keː.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kiˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siɲ.ɟiˈme.nis/

Participle

συγκειμένοις • (sunkeiménois)

1. masculine/neuter dative plural of συγκείμενος (sunkeímenos)