συγχωρέοιεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.ré.oi̯.en/ → /syŋ.xoˈre.y.en/ → /siŋ.xoˈre.i.en/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.ré.oi̯.en/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰoˈre.y.en/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xoˈre.y.en/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xoˈre.y.en/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xoˈre.i.en/

Verb

συγχωρέοιεν • (sunkhōréoien)

1. third-person plural present active optative of συγχωρέω (sunkhōréō)