συγχωρέοιμι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.ré.oi̯.mi/ → /syŋ.xoˈre.y.mi/ → /siŋ.xoˈre.i.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.ré.oi̯.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰoˈre.y.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xoˈre.y.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xoˈre.y.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xoˈre.i.mi/

Verb

συγχωρέοιμι • (sunkhōréoimi)

1. first-person singular present active optative of συγχωρέω (sunkhōréō)