συγχωρηθείην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.tʰěː.ɛːn/ → /syŋ.xo.riˈθi.in/ → /siŋ.xo.riˈθi.in/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.tʰěː.ɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰo.re̝ˈtʰi.e̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈθi.in/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈθi.in/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xo.riˈθi.in/

Verb

συγχωρηθείην • (sunkhōrētheíēn)

1. first-person singular aorist passive optative of συγχωρέω (sunkhōréō)