συγχωρησαίτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.sǎi̯.tɛːn/ → /syŋ.xo.riˈsɛ.tin/ → /siŋ.xo.riˈse.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.sǎi̯.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰo.re̝ˈsɛ.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈsɛ.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈse.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xo.riˈse.tin/

Verb

συγχωρησαίτην • (sunkhōrēsaítēn)

1. third-person dual aorist active optative of συγχωρέω (sunkhōréō)