συγχώρεε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔ̌ː.re.e/ → /syŋˈxo.re.e/ → /siŋˈxo.re.e/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔ̌ː.re.e/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋˈkʰo.re.e/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋˈxo.re.e/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋˈxo.re.e/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋˈxo.re.e/

Verb

συγχώρεε • (sunkhṓree)

1. second-person singular present active imperative of συγχωρέω (sunkhōréō)