συνάντηση

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συνάντησις (sunántēsis), from συναντάω (sunantáō) +‎ -σις (-sis). By surface analysis, συναντάω (synantáo) +‎ -ση (-si).

Pronunciation

• IPA^(key): /siˈnan.di.si/
• Hyphenation: συ‧νά‧ντη‧ση

Noun

συνάντηση • (synántisi) f (plural συναντήσεις)

1. meeting, encounter (a coming together in one place, especially unplanned)
2. meeting (a gathering of persons for a purpose)
3. (sports) encounter (a match between two opposing sides)
4. meeting (a place or instance of junction or intersection; a confluence)

Declension

Declension of συνάντηση

	singular	plural
nominative	συνάντηση •	συναντήσεις •
genitive	συνάντησης •	συναντήσεων •
accusative	συνάντηση •	συναντήσεις •
vocative	συνάντηση •	συναντήσεις •
Older or formal genitive singular: συναντήσεως •

Related terms

• see: συναντάω (synantáo)