συνάρχω

Ancient Greek

Alternative forms

• ξυνάρχω (xunárkhō) — Old Attic

Etymology

From συν- (sun-) +‎ ἄρχω (árkhō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.nár.kʰɔː/ → /syˈnar.xo/ → /siˈnar.xo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.nár.kʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syˈnar.kʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syˈnar.xo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syˈnar.xo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈnar.xo/

Verb

συνάρχω • (sunárkhō)

1. to rule or govern jointly [with dative ‘with’]

Conjugation

   Present: σῠνᾰ́ρχω, σῠνᾰ́ρχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνᾰ́ρχω	σῠνᾰ́ρχεις	σῠνᾰ́ρχει	σῠνᾰ́ρχετον	σῠνᾰ́ρχετον	σῠνᾰ́ρχομεν	σῠνᾰ́ρχετε	σῠνᾰ́ρχουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνᾰ́ρχω	σῠνᾰ́ρχῃς	σῠνᾰ́ρχῃ	σῠνᾰ́ρχητον	σῠνᾰ́ρχητον	σῠνᾰ́ρχωμεν	σῠνᾰ́ρχητε	σῠνᾰ́ρχωσῐ(ν)
	optative	σῠνᾰ́ρχοιμῐ	σῠνᾰ́ρχοις	σῠνᾰ́ρχοι	σῠνᾰ́ρχοιτον	σῠνᾰρχοίτην	σῠνᾰ́ρχοιμεν	σῠνᾰ́ρχοιτε	σῠνᾰ́ρχοιεν
	imperative		σῠ́νᾰρχε	σῠνᾰρχέτω	σῠνᾰ́ρχετον	σῠνᾰρχέτων		σῠνᾰ́ρχετε	σῠνᾰρχόντων
middle/ passive	indicative	σῠνᾰ́ρχομαι	σῠνᾰ́ρχῃ, σῠνᾰ́ρχει	σῠνᾰ́ρχεται	σῠνᾰ́ρχεσθον	σῠνᾰ́ρχεσθον	σῠνᾰρχόμεθᾰ	σῠνᾰ́ρχεσθε	σῠνᾰ́ρχονται
	subjunctive	σῠνᾰ́ρχωμαι	σῠνᾰ́ρχῃ	σῠνᾰ́ρχηται	σῠνᾰ́ρχησθον	σῠνᾰ́ρχησθον	σῠνᾰρχώμεθᾰ	σῠνᾰ́ρχησθε	σῠνᾰ́ρχωνται
	optative	σῠνᾰρχοίμην	σῠνᾰ́ρχοιο	σῠνᾰ́ρχοιτο	σῠνᾰ́ρχοισθον	σῠνᾰρχοίσθην	σῠνᾰρχοίμεθᾰ	σῠνᾰ́ρχοισθε	σῠνᾰ́ρχοιντο
	imperative		σῠνᾰ́ρχου	σῠνᾰρχέσθω	σῠνᾰ́ρχεσθον	σῠνᾰρχέσθων		σῠνᾰ́ρχεσθε	σῠνᾰρχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνᾰ́ρχειν				σῠνᾰ́ρχεσθαι
participle	m	σῠνᾰ́ρχων				σῠνᾰρχόμενος
	f	σῠνᾰ́ρχουσᾰ				σῠνᾰρχομένη
	n	σῠνᾰ́ρχον				σῠνᾰρχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠ́νηρχον, σῠνηρχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠ́νηρχον	σῠ́νηρχες	σῠ́νηρχε(ν)	σῠνήρχετον	σῠνηρχέτην	σῠνήρχομεν	σῠνήρχετε	σῠ́νηρχον
middle/ passive	indicative	σῠνηρχόμην	σῠνήρχου	σῠνήρχετο	σῠνήρχεσθον	σῠνηρχέσθην	σῠνηρχόμεθᾰ	σῠνήρχεσθε	σῠνήρχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠνᾰ́ρξω, σῠνᾰ́ρξομαι, σῠνᾰρχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνᾰ́ρξω	σῠνᾰ́ρξεις	σῠνᾰ́ρξει	σῠνᾰ́ρξετον	σῠνᾰ́ρξετον	σῠνᾰ́ρξομεν	σῠνᾰ́ρξετε	σῠνᾰ́ρξουσῐ(ν)
	optative	σῠνᾰ́ρξοιμῐ	σῠνᾰ́ρξοις	σῠνᾰ́ρξοι	σῠνᾰ́ρξοιτον	σῠνᾰρξοίτην	σῠνᾰ́ρξοιμεν	σῠνᾰ́ρξοιτε	σῠνᾰ́ρξοιεν
middle	indicative	σῠνᾰ́ρξομαι	σῠνᾰ́ρξῃ, σῠνᾰ́ρξει	σῠνᾰ́ρξεται	σῠνᾰ́ρξεσθον	σῠνᾰ́ρξεσθον	σῠνᾰρξόμεθᾰ	σῠνᾰ́ρξεσθε	σῠνᾰ́ρξονται
	optative	σῠνᾰρξοίμην	σῠνᾰ́ρξοιο	σῠνᾰ́ρξοιτο	σῠνᾰ́ρξοισθον	σῠνᾰρξοίσθην	σῠνᾰρξοίμεθᾰ	σῠνᾰ́ρξοισθε	σῠνᾰ́ρξοιντο
passive	indicative	σῠνᾰρχθήσομαι	σῠνᾰρχθήσῃ	σῠνᾰρχθήσεται	σῠνᾰρχθήσεσθον	σῠνᾰρχθήσεσθον	σῠνᾰρχθησόμεθᾰ	σῠνᾰρχθήσεσθε	σῠνᾰρχθήσονται
	optative	σῠνᾰρχθησοίμην	σῠνᾰρχθήσοιο	σῠνᾰρχθήσοιτο	σῠνᾰρχθήσοισθον	σῠνᾰρχθησοίσθην	σῠνᾰρχθησοίμεθᾰ	σῠνᾰρχθήσοισθε	σῠνᾰρχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠνᾰ́ρξειν			σῠνᾰ́ρξεσθαι		σῠνᾰρχθήσεσθαι
participle	m	σῠνᾰ́ρξων			σῠνᾰρξόμενος		σῠνᾰρχθησόμενος
	f	σῠνᾰ́ρξουσᾰ			σῠνᾰρξομένη		σῠνᾰρχθησομένη
	n	σῠνᾰ́ρξον			σῠνᾰρξόμενον		σῠνᾰρχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠ́νηρξᾰ, σῠνηρξᾰ́μην, σῠνήρχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠ́νηρξᾰ	σῠ́νηρξᾰς	σῠ́νηρξε(ν)	σῠνήρξᾰτον	σῠνηρξᾰ́την	σῠνήρξᾰμεν	σῠνήρξᾰτε	σῠ́νηρξᾰν
	subjunctive	σῠνᾰ́ρξω	σῠνᾰ́ρξῃς	σῠνᾰ́ρξῃ	σῠνᾰ́ρξητον	σῠνᾰ́ρξητον	σῠνᾰ́ρξωμεν	σῠνᾰ́ρξητε	σῠνᾰ́ρξωσῐ(ν)
	optative	σῠνᾰ́ρξαιμῐ	σῠνᾰ́ρξειᾰς, σῠνᾰ́ρξαις	σῠνᾰ́ρξειε(ν), σῠνᾰ́ρξαι	σῠνᾰ́ρξαιτον	σῠνᾰρξαίτην	σῠνᾰ́ρξαιμεν	σῠνᾰ́ρξαιτε	σῠνᾰ́ρξειᾰν, σῠνᾰ́ρξαιεν
	imperative		σῠ́νᾰρξον	σῠνᾰρξᾰ́τω	σῠνᾰ́ρξᾰτον	σῠνᾰρξᾰ́των		σῠνᾰ́ρξᾰτε	σῠνᾰρξᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνηρξᾰ́μην	σῠνήρξω	σῠνήρξᾰτο	σῠνήρξᾰσθον	σῠνηρξᾰ́σθην	σῠνηρξᾰ́μεθᾰ	σῠνήρξᾰσθε	σῠνήρξᾰντο
	subjunctive	σῠνᾰ́ρξωμαι	σῠνᾰ́ρξῃ	σῠνᾰ́ρξηται	σῠνᾰ́ρξησθον	σῠνᾰ́ρξησθον	σῠνᾰρξώμεθᾰ	σῠνᾰ́ρξησθε	σῠνᾰ́ρξωνται
	optative	σῠνᾰρξαίμην	σῠνᾰ́ρξαιο	σῠνᾰ́ρξαιτο	σῠνᾰ́ρξαισθον	σῠνᾰρξαίσθην	σῠνᾰρξαίμεθᾰ	σῠνᾰ́ρξαισθε	σῠνᾰ́ρξαιντο
	imperative		σῠ́νᾰρξαι	σῠνᾰρξᾰ́σθω	σῠνᾰ́ρξᾰσθον	σῠνᾰρξᾰ́σθων		σῠνᾰ́ρξᾰσθε	σῠνᾰρξᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνήρχθην	σῠνήρχθης	σῠνήρχθη	σῠνήρχθητον	σῠνηρχθήτην	σῠνήρχθημεν	σῠνήρχθητε	σῠνήρχθησᾰν
	subjunctive	σῠνᾰρχθῶ	σῠνᾰρχθῇς	σῠνᾰρχθῇ	σῠνᾰρχθῆτον	σῠνᾰρχθῆτον	σῠνᾰρχθῶμεν	σῠνᾰρχθῆτε	σῠνᾰρχθῶσῐ(ν)
	optative	σῠνᾰρχθείην	σῠνᾰρχθείης	σῠνᾰρχθείη	σῠνᾰρχθεῖτον, σῠνᾰρχθείητον	σῠνᾰρχθείτην, σῠνᾰρχθειήτην	σῠνᾰρχθεῖμεν, σῠνᾰρχθείημεν	σῠνᾰρχθεῖτε, σῠνᾰρχθείητε	σῠνᾰρχθεῖεν, σῠνᾰρχθείησᾰν
	imperative		σῠνᾰ́ρχθητῐ	σῠνᾰρχθήτω	σῠνᾰ́ρχθητον	σῠνᾰρχθήτων		σῠνᾰ́ρχθητε	σῠνᾰρχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠνᾰ́ρξαι			σῠνᾰ́ρξᾰσθαι		σῠνᾰρχθῆναι
participle	m	σῠνᾰ́ρξᾱς			σῠνᾰρξᾰ́μενος		σῠνᾰρχθείς
	f	σῠνᾰ́ρξᾱσᾰ			σῠνᾰρξᾰμένη		σῠνᾰρχθεῖσᾰ
	n	σῠνᾰ́ρξᾰν			σῠνᾰρξᾰ́μενον		σῠνᾰρχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠ́νηρχᾰ, σῠ́νηργμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠ́νηρχᾰ	σῠ́νηρχᾰς	σῠ́νηρχε(ν)	σῠνήρχᾰτον	σῠνήρχᾰτον	σῠνήρχᾰμεν	σῠνήρχᾰτε	σῠνήρχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνήρχω	σῠνήρχῃς	σῠνήρχῃ	σῠνήρχητον	σῠνήρχητον	σῠνήρχωμεν	σῠνήρχητε	σῠνήρχωσῐ(ν)
	optative	σῠνήρχοιμῐ, σῠνηρχοίην	σῠνήρχοις, σῠνηρχοίης	σῠνήρχοι, σῠνηρχοίη	σῠνήρχοιτον	σῠνηρχοίτην	σῠνήρχοιμεν	σῠνήρχοιτε	σῠνήρχοιεν
	imperative		σῠ́νηρχε	σῠνηρχέτω	σῠνήρχετον	σῠνηρχέτων		σῠνήρχετε	σῠνηρχόντων
middle/ passive	indicative	σῠ́νηργμαι	σῠ́νηρξαι	σῠ́νηρκται	σῠ́νηρχθον	σῠ́νηρχθον	σῠνήργμεθᾰ	σῠ́νηρχθε	σῠνήρχᾰται
	subjunctive	σῠνηργμένος ὦ	σῠνηργμένος ᾖς	σῠνηργμένος ᾖ	σῠνηργμένω ἦτον	σῠνηργμένω ἦτον	σῠνηργμένοι ὦμεν	σῠνηργμένοι ἦτε	σῠνηργμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠνηργμένος εἴην	σῠνηργμένος εἴης	σῠνηργμένος εἴη	σῠνηργμένω εἴητον/εἶτον	σῠνηργμένω εἰήτην/εἴτην	σῠνηργμένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠνηργμένοι εἴητε/εἶτε	σῠνηργμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠ́νηρξο	σῠνήρχθω	σῠ́νηρχθον	σῠνήρχθων		σῠ́νηρχθε	σῠνήρχθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνηρχέναι				σῠνῆρχθαι
participle	m	σῠνηρχώς				σῠνηργμένος
	f	σῠνηρχυῖᾰ				σῠνηργμένη
	n	σῠνηρχός				σῠνηργμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• συνάρχων (sunárkhōn)

Related terms

• συναρχία (sunarkhía)
• σύναρχος (súnarkhos)

Further reading

• συνάρχω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “συνάρχω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “συνάρχω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • colleague idem, page 143.