συναινετικός

Greek

Adjective

συναινετικός • (synainetikós) m (feminine συναινετική, neuter συναινετικό)

1. consensual (with consensus)

Declension

Declension of συναινετικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συναινετικός •	συναινετική •	συναινετικό •	συναινετικοί •	συναινετικές •	συναινετικά •
genitive	συναινετικού •	συναινετικής •	συναινετικού •	συναινετικών •	συναινετικών •	συναινετικών •
accusative	συναινετικό •	συναινετική •	συναινετικό •	συναινετικούς •	συναινετικές •	συναινετικά •
vocative	συναινετικέ •	συναινετική •	συναινετικό •	συναινετικοί •	συναινετικές •	συναινετικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συναινετικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συναινετικός, etc.)