συναιρέσεων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.nai̯.ré.se.ɔːn/ → /sy.nɛˈre.se.on/ → /si.neˈre.se.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.nai̯.ré.se.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nɛˈre.se.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nɛˈre.se.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈre.se.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈre.se.on/

Noun

σῠναιρέσεων • (sunairéseōn) f

1. genitive plural of σῠναίρεσῐς (sunaíresis)

Descendants

• Latin: synaereseōn

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /si.ne.ˈre.se.on/
• Hyphenation: συ‧ναι‧ρέ‧σε‧ων

(antique) Hyphenation: συν‧αι‧ρέ‧σε‧ων

Noun

συναιρέσεων • (synairéseon) f

1. Genitive plural form of συναίρεση (synaíresi).