συνεχωρεέτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ne.kʰɔː.re.é.tɛːn/ → /sy.ne.xo.reˈe.tin/ → /si.ne.xo.reˈe.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.kʰɔː.re.é.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.ne.kʰo.reˈe.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.ne.xo.reˈe.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.ne.xo.reˈe.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ne.xo.reˈe.tin/

Verb

συνεχωρεέτην • (sunekhōreétēn)

1. third-person dual imperfect active indicative of συγχωρέω (sunkhōréō)