συνθέσεως

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.tʰé.se.ɔːs/ → /synˈθe.se.os/ → /sinˈθe.se.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.tʰé.se.ɔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /synˈtʰe.se.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /synˈθe.se.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /synˈθe.se.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sinˈθe.se.os/

Noun

σῠνθέσεως • (sunthéseōs)

1. genitive singular of σῠ́νθεσῐς (súnthesis)

Greek

Noun

συνθέσεως • (synthéseos) f

1. Genitive singular form of σύνθεση (sýnthesi).