συνταξιούχος

Greek

Etymology

From σύνταξη (sýntaxi, “pension”) +‎ -ούχος (-oúchos, “having, possessing”). Attested since 1833 in Katharevousa as συνταξιοῦχος (suntaxioûkhos).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /sin.da.ksiˈu.xos/
Hyphenation: συ‧ντα‧ξι‧ού‧χος
Old Hyphenation: συν‧τα‧ξι‧ού‧χος

Noun

συνταξιούχος • (syntaxioúchos) m or f

pensioner

Declension

Declension of συνταξιούχος

	singular	plural
nominative	συνταξιούχος •	συνταξιούχοι •
genitive	συνταξιούχου •	συνταξιούχων •
accusative	συνταξιούχο •	συνταξιούχους •
vocative	συνταξιούχε •	συνταξιούχοι •

Related terms

see: σύνταξη f (sýntaxi, “syntax, pension”)

References

^ συνταξιοῦχος p.964, vol.2 - Koumanoudis, Stefanos Αth. (1900) Συναγωγὴ νέων λέξεων ὑπὸ τῶν λογίων πλασθεισῶν ἀπὸ τῆς Ἀλώσεως μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων. Sunagōgḕ néōn léxeōn hupò tôn logíōn plastheisôn apò tês Alṓseōs mékhri tôn kath’ hēmâs khrónōn. [A collection of new words created by scholars from the fall of Constantinople until our times.] (In Katharevousa, Greek) Vols:1‑2. Athens: P. Dh. Sakellariou. @anemi, abbreviations (V).

συνταξιούχος - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
“συνταξιούχος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998

[1] συνταξιοῦχος p.964, vol.2 - Koumanoudis, Stefanos Αth. (1900) Συναγωγὴ νέων λέξεων ὑπὸ τῶν λογίων πλασθεισῶν ἀπὸ τῆς Ἀλώσεως μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων. Sunagōgḕ néōn léxeōn hupò tôn logíōn plastheisôn apò tês Alṓseōs mékhri tôn kath’ hēmâs khrónōn. [A collection of new words created by scholars from the fall of Constantinople until our times.] (In Katharevousa, Greek) Vols:1‑2. Athens: P. Dh. Sakellariou. @anemi, abbreviations (V).

[1]